அமெரிக்க பொருளாதார வீழ்ச்சி எப்படி உலகை பாதிக்கிறது என்பதற்கான அடிப்படையான சில பார்வைகள் இதில் பேசப்பட்டுள்ளன. குறிப்பாக டாலர் பொருளாதராம் மற்றும் எண்ணெய் பொருளாதாரம் போன்ற சொற்றொடர்களின் பொருள் என்ன? என்பதை எளிமையாக இது விளக்குகிறது. டாலர் எப்படி உலகப் பணமாக மாறியது என்பதை விளக்ககிறது இக்கட்டுரை. இதில் உள்ள குறிப்புகளின் சுட்டிகளும் மேலதிக வாசிப்பிற்காக தரப்பட்டுள்ளன. உயிர்மை அக்டோபர் 2008 இதழில் வெளிவந்த இக்கட்டுரை இங்கு மீள்பதிவு செய்யப்படுகிறது. இத்துடன் புதிய ஜனநாயகத்தில் வெளிவந்து தோழர் வினவு அவர்களின் பதிவில் வெளியிடப்பட்டள்ள அமெரிக்கா திவால்: டவுசர் கிழிந்தது! என்கிற கட்டுரையும் இணைத்து வாசித்தால் பிரச்சனைகளை ஒரளவுப் புரிந்துகொள்ள முடியும். கட்டுரையாளர்கள் மாயா, வினவு மற்றும் புதிய கலாச்சாரம், உயிர்மை-க்கும் நன்றி.
சென்னையிலுள்ள பன்னாட்டு ஐ.டி அலுவலகங்களில் தரையைத் துடைப்பது, கழிவறைகளை சுத்தம் செய்வது, பூச்செடிகள் முதலிய அலங்காரப் பொருட்களைப் பராமரிப்பது என அடிமட்ட வேலைகளைச் செய்து வரும் பலருக்குத் திடீரென வேலை பறிபோகத் தொடங்கியிருக்கிறது. செலவைக் குறைக்கும் திட்டங்களில் ஒரு பகுதியாக house keeping என்று சொல்லப்படும் இத்தகைய வேலைகளுக்கான ஒதுக்கீட்டைப் பல நிறுவனங்கள் குறைக்கத் தொடங்கியிருப்பதால் பல ஐ.டி மென்பொருள் வல்லுனர்கள் வரிசையில் இவர்களும் தெருவில் நிற்கிறார்கள். அமெரிக்காவுக்கு ஜவுளி ஏற்றுமதி செய்துவரும் நிறுவனங்கள், அமெரிக்க projectகளை நம்பியிருக்கும் ஐ.டி நிறுவனங்கள் எனப் பல துறைகளில் உயர் மட்டம் முதல் கீழ் மட்டம் வரை இந்தப் பாதிப்பு தெரிகிறது. என்ன வினோதம் என்றால் எங்கோ ஒரு கண் காணாத தேசத்தில் (அமெரிக்கா) ஏற்பட்ட பொருளாதாரச் சிக்கல் சென்னையில் தரையைத் துடைக்கும் வேலை வரை பாதிக்கிறது. இந்தியா மட்டுமல்ல, அமெரிக்காவில் ஆரம்பித்துள்ள பொருளாதாரச் சரிவு உலகின் பல நாடுகளின் பொருளாதாரத்தைப் பாதித்து வருகிறது.
அமெரிக்காவில் பல மாபெரும் நிறுவனங்கள் திவாலாகி வருகின்றன. திருப்பிக் கொடுக்கும் சக்தியை மீறி எக்கச்சக்கமான கடன்கள் கொடுக்கப்பட்டதால் வராக் கடன்கள், கடன் கட்டாமல் விட்டவர்கள் விகிதம் பெரிதும் அதிகமாகிவிட்டது. இன்னொரு பக்கம் அமெரிக்கப் பொருளாதாரத்தின் மீது அமெரிக்கர்களுக்கே நம்பிக்கை இல்லாததால் செலவைக் குறைக்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். இதனால் பொருட்கள், சேவைகளுக்கான தேவை குறைகிறது. உற்பத்தி குறைகிறது. வேலை இழப்பு ஏற்படுகிறது. முதலீட்டாளர்களும் பங்கு வர்த்தகத்தின் அளவைக் குறைப்பதால் அதன் புள்ளிகளும் சரிகிறது. எல்லா நாடுகளிலும் 6-10 வருடங்களுக்கு ஒரு முறை வரும் தற்காலிகப் பொருளாதார வீழ்ச்சியைத்தான் அமெரிக்காவும் இப்போது சந்திக்கிறது. உலகமே ஒரு கிராமமாக மாறிவிட்ட இன்றைய யுகத்தில் ஒரு நாட்டின் வீழ்ச்சி மற்றொரு நாட்டை பாதிப்பது சாத்தியம்தான் என்று மேலோட்டமாகப் பார்க்கும்போது தெரியும். அமெரிக்காவுக்கான ஏற்றுமதியை பிரதானமாகக் கொண்டிருக்கும் நாடுகள் அந்நாட்டின் வீழ்ச்சியால் பாதிக்கப்படுவதில் என்ன ஆச்சரியம் என்றுகூடப் பலரும் கேட்கக்கூடும். ஆனால் உலகப் பொருளாதாரத்தில் அமெரிக்கா ஆடி வரும் சித்து வேலைகள் பற்றி அறிந்தால் பிரச்சினை அவ்வளவு மேலோட்டமானது அல்ல என்று உங்களுக்குப் புரியும்.
அமெரிக்காவின் பொருளாதார சித்து விளையாட்டு இரண்டாம் உலகப் போருக்கு முன்பே தொடங்குகிறது. போரில் ஈடுபட்டிருந்த பிரிட்டன் உள்ளிட்ட தனது நட்பு நாடுகளுக்கு (ஆரம்பத்தில் அமெரிக்கா நேரடியாகக் களத்தில் இறங்காதது தெரிந்ததே) ராணுவத் தள வாடங்கள், உணவுப் பொருட்களை வினியோகம் செய்த அமெரிக்கா அதற்கான விலையை, பணமாக அல்லாமல் தங்கமாகக் கோரியது. அதனால் 1945 வாக்கில் உலகின் ஒட்டுமொத்த தங்க இருப்பில் 80 சதவீதம் அமெரிக்காவின் வசம் இருந்தது. இரண்டாம் உலகப் போரின் முடிவுடன் ராணுவ வல்லரசாக உருவெடுத்த அமெரிக்கா பொருளாதார வல்லரசாகவும் உருவாக இது உதவியது. கரன்சிக்கு மதிப்பில்லாது போகும் சமயங்களில் தங்கம்தான் சரியான மாற்றாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் என்பது தெரிந்த விஷயம்தான். அந்த தைரியத்தில் அதற்கடுத்த 10-20 வருடங்கள் அமெரிக்கா கணக்கற்ற டாலர் கரன்சிகளை அச்சிட்டு உலகெங்கும் பரப்பியது. அமெரிக்காவின் டாலர் தங்கத்தைவிடப் பாதுகாப்பானது என்ற பிம்பம் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. பிற நாடுகளின் அன்னியச் செலாவணி கையிருப்பு டாலர்களால் நிரப்பப்பட்டது. எனினும் 1971ல் முதல் சவாலை எதிர் கொண்டது அமெரிக்கா. பல நாடுகள் ஒரே சமயத்தில் தங்களிடமிருந்த டாலர் கையிருப்பை அமெரிக்காவிடம் கொடுத்துவிட்டு, அதற்கு இணையான மதிப்புள்ள தங்கத்தைக் கோரின. அவ்வளவு கரன்சி கையிருப்பு ஒரு நாட்டில் குவிந்தால் அது பண வீக்கத்திற்கு வித்திடும் என கருதப்படுகிறது. இந்தப் பிரச்சினையை எவ்வாறு சமாளிப்பது என்று யோசித்த அமெரிக்கர்களின் கிரிமினல் மூளையில் உதித்ததுதான் எண்ணெய் அரசியல்.
1970களில் புதிதாக எண்ணெய் வளம் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட வளைகுடா நாடுகளை அமெரிக்கா தன் கைக்குள் போட்டுக்கொள்ளத் தொடங்கியது. கச்சா எண்ணெயை டாலர் கரன்சியில் விற்கப்படுவதை உறுதி செய்தது. இதற்காக எண்ணெய் வர்த்தக கரன்சி பரிமாற்றத்திற்கு லண்டனிலும் நியூயார்க்கிலும் மையங்கள் அமைக்கப்பட்டன. இரண்டையும் இன்று வரை அமெரிக்கர்கள்தான் நடத்தி வருகிறார்கள். ஒவ்வொரு நாட்டிற்கும் அத்தியாவசியத் தேவையாகிவிட்ட எண்ணெயை வாங்க டாலர் தேவை என்பதால் அன்னிய செலாவணி கஜானாவை எல்லா உலக நாடுகளும் டாலர்களால் நிரப்ப வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. இதனால் உள்நாட்டுப் பணவீக்கம் பற்றிய கவலை இல்லாமல் அமெரிக்கா டாலர் கற்றைகளை அச்சிட்டு உலகெங்கும் உலவவிட்டிருக்கிறது. அதிக கரன்சியை அச்சிட்டுப் புழக்கத்தில் விட்டால் பண வீக்கம் அதிகரிக்கும் என்கிறார்கள். ஆனால் அமெரிக்கா அச்சிட்ட டாலர்களை எண்ணெய் வாங்குவதற்காக வெளிநாடுகள் தங்கள் கஜானாக்களில் அடுக்கி வைத்ததால் அமெரிக்காவுக்குப் பொருளாதார சிக்கல் ஏற்படவில்லை எனக் கூறப்படுகிறது. அதாவது உலக நாடுகளின் முதுகில் ஏறி அமெரிக்கர்கள் சுகமான வாழ்க்கை வாழ்ந்துகொண்டிருந்தார்கள். அந்த சுகமான வாழ்க்கையைக் கெடுக்க நடந்த எந்த முயற்சியையும் அமெரிக்கர்கள் அனுமதித்ததில்லை.
ஜனநாயகத்திற்கு இடம் கொடுக்காத வளைகுடா மன்னராட்சிகளுக்கு அமெரிக்கா அடியாள் போல இருப்பது ஏன் என இப்போது உங்களுக்குப் புரிந்திருக்கும். அவர்கள் உதவியுடன்தானே டாலர்களை உலகெங்கும் பரப்ப முடியும். எனினும் அமெரிக்காவின் எண்ணெய் அரசியலுக்கு ஈராக்கின் சதாம் உசேன் வடிவில் முதல் சவால் வந்தது. அமெரிக்கா தங்கள் மீது குதிரைச் சவாரி செய்வதில் கடுப்படைந்திருந்த பிரான்ஸ், ஜெர்மனி போன்ற ஐரோப்பிய நாடுகளின் முன்முயற்சியில் யூரோ என்ற கரன்சி உருவான தருணம் அது. அமெரிக்காவின் அடிமைகளான வளைகுடாவின் ஓபெக் (எண்ணெய் ஏற்றுமதி) நாடுகளின் விதியை மீறி எண்ணெய் வர்த்தகத்தை யூரோ கரன்சியில் ஆரம்பித்தார் சதாம் உசேன். 2002ல் தனது கஜானாவிலிருந்த அத்தனை அமெரிக்க டாலர்களையும் ஈராக் தீர்த்துவிட்டிருந்தது. 2001 செப்டம்பர் 11 தாக்குதலையடுத்து ஆப்கானிஸ்தானைத் தாக்கிய அமெரிக்கா, இந்தத் தருணத்தில்தான் ஈராக் மீது படையெடுத்தது. பேரழிவு ஆயுதங்கள் இருக்கின்றன, வேதியியல் ஆயுதங்கள் இருக்கின்றன என்று ஐ.நாவை வைத்து பாவ்லா காட்டி போர் தொடுத்த அமெரிக்கா ஈராக்கில் குண்டு வீசாத ஒரே அரசுக் கட்டிடம் எது தெரியுமா? எண்ணெய் அமைச்சகக் கட்டிடம். நாட்டைக் கைப்பற்றிய பிறகு அமெரிக்கா செய்த முதல் காரியம் எண்ணெய்க் கிணறுகளை சீர் செய்து, பிறகு எண்ணெய் வர்த்தகத்தை டாலர் கரன்சியில் தொடங்கியதுதான்.
அமெரிக்காவின் எண்ணெய் ஏமாற்று வேலைக்கு அடுத்த சவால் விடுத்தது வெனிசுலா. 2003 ஆரம்பத்தில் தனது எண்ணெய் வளத்தின் பாதியை யூரோவில் விற்கப் போவதாக அதன் அதிபர் யூகோ சாவெஸ் அறிவித்தார் (மீதிப் பாதியை அமெரிக்கா வாங்கி வந்தது). அந்த ஆண்டின் ஏப்ரல் மாதத்தில் அமெரிக்க ஆதரவு தொழிலதிபர்கள் சிலர், ராணுவ ஜெனரல்கள் சேர்ந்து யூகோ சாவெஸ்ஸைக் கடத்தி, ஆட்சியைக் கவிழ்க்க முயன்றார்கள். ஆனால் வெகுஜன ஆதரவால் அவர்களின் முயற்சி தோற்கடிக்கப்பட்டது. இப்போது ஈரான் அணுகுண்டு தயாரிக்கிறது என்று அமெரிக்கா ஜல்லியடித்துக்கொண்டிருக்கிறதே? அவர்கள் உள்ளூர பயப்படும் அணுகுண்டு எண்ணெய் வர்த்தகம்தான். லண்டன், நியூயார்க்கில் உள்ளது போன்ற எண்ணெய் விற்பனை மையம் அமைத்துள்ள ஈரான், தனது வர்த்தகத்தை யூரோ கரன்சியில் நடத்த எந்த நாடும் இதைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என அறிவித்திருக்கிறது. எண்ணெயை டாலரில் வாங்காமல் யூரோவில் வாங்குவதால் அமெரிக்காவுக்கு என்ன பிரச்சினை என்று கேட்கலாம். அமெரிக்கா இவ்வளவு காலம் செய்த சித்து வேலைகள்தான் அவர்களையே இப்போது வாட்டத் தொடங்கியிருக்கிறது.
எண்ணெய் வர்த்தகம் மூலம் அமெரிக்க டாலருக்கான தேவை உலகச் சந்தையில் செயற்கையாக ஊதப்பட்டது. டாலரை ஸ்திரப்படுத்துவதற்காக அவ்வப்போது future trading மூலம் கச்சா எண்ணெயின் விலையில் ஏற்ற-இறக்கங்கள் உண்டாக்கப்பட்டன. இன்றைய பெட்ரோல்-டீசல் விலை உயர்வு கூட இதன் பாதிப்பில் ஒரு பகுதிதான். எண்ணெய் விலை அதிகமானால் அதிக டாலர் கொடுத்து அதை வாங்க நேரும். அது டாலருக்கான தேவையை அதிகரிக்கும். இப்போது அதை வைத்தே உலக நாடுகள் அமெரிக்காவை திருப்பி அடிக்க முடியும். எண்ணெய் வாங்க டாலர் தேவை என்பதைப் பயன்படுத்தித்தானே இத்தனை சித்து விளையாட்டுகளை நடத்தியது? இப்போது எண்ணெய்யை யூரோவில் வாங்க முடிகிற போது எனது கஜானாவை அடைத்துக்கொண்டிருக்கும் டாலரை வைத்து என்ன பயன் என்று உலக நாடுகள் டாலரைத் திரும்பக் கொடுத்துவிட்டு தங்கள் நாட்டு கரன்சியையோ தங்கத்தையோ கோரினால் அமெரிக்கா ஆடிப் போய்விடும். அமெரிக்கா அல்லாத நாடுகளிலுள்ள அன்னியச் செலாவணி முதலிய இருப்புக்களில் 66 சதவீதம் டாலர்களாக இருக்கிறது. அதில் ஐந்து சதவீதத்தைத் திருப்பிக் கொடுத்தால்கூட அமெரிக்கா ஓட்டாண்டியாகிவிடும். அப்படி ஒரு சூழல் ஏற்பட்டால் இந்தியாவின் செங்கல் சூளைகளிலும் அரிசி ஆலைகளிலும் கொத் தடிமைகளாக வேலை பார்க்கும் தொழிலாளர்கள் போல அமெரிக்கர்கள் உழைத்து ஒட்டுமொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியையும் ஏற்று மதியையும் அதிகரித்தால்தான் மீள முடியும். ஆனால் இவ்வளவு காலம் சுகமாக வாழ்ந்துவிட்ட அமெரிக்கர்கள் அதைச் செய்வார்களா எனத் தெரியவில்லை. முற்றிலும் புதிய அமெரிக்க கரன்சியை அச்சிடுவது மற்றொரு வாய்ப்பு. அமெரிக்கா உள்ளிட்ட உலக நாடுகளின் கஜானாக்களில் உள்ள அத்தனை பில்லியன்கணக்கான கரன்சியும் ஓரிரவில் வெற்றுக் காகிதங்களாகி விடும். அதைச் செய்ய அமெரிக்கா தயாராக இருக்குமா எனத் தெரியவில்லை. இன்னொன்றும் நடக்கலாம், உலகமே சேர்ந்து டாலர்களைத் திருப்பிக் கொடுக்கும்போது உள்நாட்டுக் குழப்பம் ஏற்பட்டு அமெரிக்கா நாசமாகிவிடக்கூடும். ஆனால் பொருளாதாரத்தில் சில காலம் முன்பே வலுவிழந்துவிட்டாலும் இன்னமும் வலுவான ராணுவத்தைக் கொண்டிருக்கும் அமெரிக்கா அத்தகைய ஒரு வாய்ப்பைத் தடுக்கத்தான் தீவிரமாக முயன்று வருகிறது. தனது எண்ணெய்ச் சூழ்ச்சியின் வீழ்ச்சி மூலம் தனக்கு ஏற்படக்கூடிய பாதிப்புகளைச் சமாளிக்க அமெரிக்கா தனது ராணுவ பலத்தைப் பயன்படுத்தக்கூடும். அதன் ஒரு பகுதிதான் ஈரான் மீதான போர் அறைகூவல்கள்.
ஆனால் அமெரிக்காவுக்கான வாய்ப்புகள் மிகவும் குறைவானதாக இருக்கின்றன. ஏற்கனவே ஈராக்கிலுள்ள உள்நாட்டுக் கலகத்தையே சமாளிக்க முடியாத அமெரிக்கா, ஈரான் மீது தாக்குதல் தொடுப்பது சிரமமான காரியம். அவ்வாறு போர் தொடுத்தால் ஈராக்கில் உள்ள ஷியா பிரிவினர் ஈரானுக்கு ஆதரவாகத் திரும்பக்கூடும். அதை சமாளிக்கத்தானோ என்னவோ ஈராக்கில் ஷியா-சன்னி பிரிவினரிடையே பெரும் பிளவை ஊக்குவிக்கிறது அமெரிக்கா. இன்னொரு வழியையும் அமெரிக்கா கையாளக்கூடும். மற்றொரு கதையைப் புனைந்து மீண்டும் ஒரு உலகப் போரை உருவாக்கி, அமெரிக்கா இப்போது தனக்கு எதிராகச் செயல்படும் கூட்டணி நாடுகளைத் தன் பக்கம் இழுக்கக்கூடும். அதன் மூலம் தனது பக்கத்தில் நிலையை ஸ்திரப்படுத்திக்கொள்ள நினைக்கும். அமெரிக்கா இதுவரை கட்டிவிட்ட கலாச்சார மோதல், இஸ்லாம், பேரழிவு ஆயுதங்கள் போன்ற கதைகளை அத்தகைய ஒரு தேவைக்குப் பயன்படுத்திக்கொள்ளும் வாய்ப்பிருக்கிறது.
இந்தியா போன்ற நாடுகளின் பொருளாதாரம் சுயசார்பு அடையாததால் ஒவ்வொரு முறை அமெரிக்கா பாதிப்புகளைச் சந்திக்கும் போதும் கூடவே சேர்ந்து இழுபடுகிறது. எப்படியிருந்தாலும் தான் உலங்கெங்கும் விதைத்த டாலர்கள், அநியாயங்களின் பலனை அமெரிக்கா அடைந்தாகத்தான் வேண்டும். ஆனால் அதன் வீழ்ச்சியுடன் அமெரிக்கா, பூவுலகத்தையும் வீழ்ச்சியடைச் செய்ய அனுமதிப்பதா இல்லையா என்பதில் இவ்வுலகின் எழுச்சி பெற்று வரும் சக்திகளான சீனா, இந்தியா ஆகியவற்றின் ராஜதந்திரத்திற்கு முக்கிய பங்கிருக்கிறது.
ஆதாரம்
1. The Proposed Iranian Oil Bourse By Krassimir Petrov
2. U.S. Dollar vs. the Euro: Another Reason for the Invasion of Iraq by William R. Clark
3. Iran’s New Oil Trade System Challenges U.S. Currency by William R. Clark
4. Petro Dollar Warfare by William R. Clark
*நன்றி உயிர்மை.
மேற்கண்ட சுட்டிகள் அந்நூல்கள் மற்றும் அது தொடர்பான கட்டுரைகள். (சுட்டிகள் என்னால் தரப்பட்டவை. கட்டுரையாளர் குறிப்பிடுவது அந்நூல்களை.) நூல் அறிமுகம் இங்கு. நூல் கூகுல் புக்செல்ஃப்பில் வாசிக்கலாம் இங்கு. மேலும் அறிய... வில்லியம் கிளர்க்கின் Peak Oil, Petrocurrencies, and the Emerging Multi-Polar World பார்க்கலாம்.
தோழர் வினவு பதிவில் அமேரிக்காவின் இந்த நெருக்கடிக்கான சூழல் உருவான விதம் விபரமாக விளக்கப்பட்டுள்ளது. அமேரிக்க டவுசர் கிழிந்த அந்த வரலாற்றையும் அவசியம் படியுங்கள்.
விடியல் பதிப்பக வெளியீடா வந்துள்ள ”ஒரு பொருளாதார அடியாளின் ஒப்புதல் வாக்குமூலம்” என்கிற ஜான் பெர்கின்ஸின் நூலில் சவுதி மற்றும் வளைகுடா நாடுகள் எப்படி? அமேரிக்காவின் சார்பு நாடுகளாக ஆக்கப்பட்டன என்பதை விரிவாக விளக்ககிறது 2 அத்தியாயங்கள். பெட்ரோ - டாலர் கட்டமைப்பு எப்படி உருவாக்கப்படுகிறது என்பதை புரிந்துகொள்வதற்கான நூல் இது. இந்நூல் குறித்து தனிப்பதிவு எழதும்போது விரிவாக இது பேசப்படும. ஜான்பெர்கின்ஸ் மற்றொரு நூல் பற்றி ஆங்கிலத்தில் படிக்கலாம் இங்கு.
- மீள்பதிவும் குறிப்பும் ஜமாலன்.
இடுகைகள்
39 comments:
சரியான நேரத்தில், ஆதாரபூர்வ தகவல்களுடன் பதிவு செய்யப்பட்ட அருமையான பதிவு. "விழுந்தாலும் மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை" என்று வாதிக்க வரும், சற்றும் தளராத விக்கிரமாதித்யர்களான, சந்தை பொருளாதார ஆதரவாளர்களை எதிர்க்க வலுவான கட்டுரை.
நன்றி தோழர் கலையரசன்.
உங்கள் பதிவுகளை தற்பொழுததான் பார்த்தேன். ஆழமான பலவற்றையும் மறைக்கப்பட்டவற்றையும் முன்கொண்டுவரும் உங்கள் நோக்கம் பாராட்டத்தக்கது. உங்கள் பதிவை முழுமையாக வாசித்துவிட வேண்டும் என்கிற ஆர்வத்தை தூண்டும் கட்டுரைத் தலைப்புகள்.
/////அதற்கடுத்த 10-20 வருடங்கள் அமெரிக்கா கணக்கற்ற டாலர் கரன்சிகளை
அச்சிட்டு உலகெங்கும் பரப்பியது. அமெரிக்காவின் டாலர் தங்கத்தைவிடப்
பாதுகாப்பானது என்ற பிம்பம் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. பிற நாடுகளின் அன்னியச்
செலாவணி கையிருப்பு டாலர்களால் நிரப்பப்பட்டது. எனினும் 1971ல் முதல்
சவாலை எதிர் கொண்டது அமெரிக்கா. பல நாடுகள் ஒரே சமயத்தில் தங்களிடமிருந்த
டாலர் கையிருப்பை அமெரிக்காவிடம் கொடுத்துவிட்டு, அதற்கு இணையான
மதிப்புள்ள தங்கத்தைக் கோரின. அவ்வளவு கரன்சி கையிருப்பு ஒரு நாட்டில்
குவிந்தால் அது பண வீக்கத்திற்கு வித்திடும் என கருதப்படுகிறது. இந்தப்
பிரச்சினையை எவ்வாறு சமாளிப்பது என்று யோசித்த அமெரிக்கர்களின் கிரிமினல்
மூளையில் உதித்ததுதான் எண்ணெய் அரசியல். //////
அவ்வளாவு சிம்பிள் இல்லீங்க விசியம்.
அமெரிகாவோ அல்லது வேறு எந்த வல்ல்ரசோ / குட்டி அரசோ,
தங்கள் கரன்சியை உலக மக்கள் அனைவரும் பயன்படுத்த எந்த தகிடுதத்தம் அல்லது
பிராச்சார மாயை அல்லது துப்பாக்கி முனையில் முடியவே முடியாது.
உலகின் மிகப் பெரிய பொருளாதார அளவை 1940களுக்கு பிறகு அமெரிக்கா எட்டிப்
பிடித்தது. அதற்க்கு 200 வருட உழைப்பும், முன்னேற்றமும் ஒரு பின்னனி.
அதன் பிறகே டாலரின் மதிப்பு, மரியாதை கூடியது. அதற்க்கு முன் பிரிட்டிஸ்
பவுண்ட் தான் ராஜா. 2000 வருடத்திற்க்கு முன் ரோம தங்க நாணயங்கள், 500
ஆண்டுகளுக்கு முன் ஸ்பானிஸ் டப்லூன் ; இப்படி பல பல நாட்டின் நாணாயங்கள்
வலுவாக இருந்தன ; அடிப்படை பொருளாதர பலம் மற்றும் உலக மக்களின்
நம்பிக்கை. trustworthiness is the key word..
in 1971 Nixon threw the USD off the gold standard simply becasue of US
deficits. US govts were spending more and more than they earned as
revenue. and the entire world bridged the US deficts simply becasue it
suited them to keep dollar strog while they exported into US economy.
It was mutually benefitial arrangement. And oil is paid for in USD
simpl becuase most nations trust dollar than any other currency. No
one could have prevented Arabs from pricing their oil in UAE dirams or
dinars. It was a free choice and still it is.
ஆனால் எப்போதும் ஸ்விஸ் ஃப்ரான்குகள் வலிமையாகத்தான் இருந்த்து. மிகுந்த
நம்பகதன்மை கொண்டதாக இருந்தது. எப்படியாம் ? ஸ்விசர்லாந்து ஒரு
சுண்டக்காய் நாடு. !!
வாங்க நண்பர் அதியமான்.
நீண்ட நாட்களாகிவிட்டது.
உலக கரண்சியாக டாலர் மாறியது அத்தனை சுலபமான விஷயம் இல்லைதான். யார் சொன்னது? கட்டுரையாளரும் அதை சிலவரிகளில் எழுதிவிட்டதால் சுலபமாக எண்ண வேண்டியதில்லை. அதன் பின் கடுமையான உழைப்பு உள்ளது. என்ன உழைப்பு? என்பதை ”பொருளாதார அடியாள்” புத்தகம் சொல்கிறது. உலகநாடுகளை கடன்காரர்களாக ஆக்குவதே அந்த பொருளாதார அடியாட்களின் பணி.
கேள்வி இதுதான்? எண்ணைப் பொருளாதாரத்தை டாலரில் மாற்றிய அதாவது பெட்ரோ-டாலராக மாற்றியது உண்மை. அதற்கு முந்தைய நாணயங்களின் தனமை வேறு இதன் தன்மை வேறு. அடுத்தநாட்டு இருப்பில் தனது பணத்தை செலாவணியாக்கும் முறை. “அண்ட வீட்டு நெய்யு என் பொண்டாட்டி கையு” என்பதைப்போல இது.
அமேரிக்கா 200 ஆண்டுகள் உலகை எப்படி ஒடுக்குவது என கஷ்டப்பட்டு உழைத்துள்ளதில் நமக்கு எந்த முரண்பாடும் இல்லை.
அது என்ன சுண்டைக்காய் நாடு? அளவை வைத்தா? எந்த நாடும் சுண்டைக்காய் நாடு அல்ல.
உங்கள் விரிவான மாற்றுக்கருத்துக்கு நன்றி.
ஜமாலன்,நல்ல கட்டுரை.பாராட்டுக்கள்.
இது தொடர்பில் நண்பர் சதுக்கபூதம் கட்டுரைகள் எழுதி இருந்தார்;அவற்றில் நடந்த அலசல்களும் சுவாரசியமானவை.
அவசியம் படித்துப் பாருங்கள் !
a mail written to a learned economics professor :
Where did all this money come from ?
Dear Sir,
The current ciris is in finanacial markets and tooted in sub-prime
mortages, as we all know. First of all, the money market has severe
govt intervention for several decades when fiat money was invented and
gold
standard was abandoned.
Some centuries ago the currecy were issued by banks backed by their gold or other assets. Hence the original name : bank notes. Govts all over the world 'nationalised' the currecy issuing system and established
Central Banks with sole monopoly over issue of legal tender. This is first of all certainly not free market in the real sense.
Secondly, the chronic defict financing of all nations over decades
pumped in more money into the sytem than the sytem could absorve
thru growth in real GDP. This is true of most economies.
And US is in a unique position : its currency USD is the reserve
currency and most of world trade occurs in USD. And hence the
entire world funds the US deficts which is in trillions and trillions
over the decades. US govt prints and pumps in trillions and
trillions of USD into the world economy over the decades. The
cumulative effect of all this should be taken into account while
blaming 'free markets' alone for all this mess.
I vividly remember our discussion about value and money ; and
about the functions of money : as a medium of exchange, measure of
value, etc ; Especially the function : 'store of value' ; The accumulated
'surplus values' or capital or whatever the term flows all around the sytem
in search of investemtn avenues and good return on investemnts.
As the term value is tricky to define and contantly fluctuates in
currency and debt markets, the cumulative effect of too much money
chasing too few goods or avenues for investment seems the crux of
all issues.
The old deficniton for inflation : "Too much money chasing too few
goods" : This seems to aptly apply for this financial market mess.
Combined with the govt gurantess of the twin giants for many trillions
(Freddie and Fannie), etc.
The word cheap money, easy credit, easy money, etc are all result of
this too much fiat money ? And as the govt is the both the issuer of
money and lender of last resot, it also controls the effective interest
rates by tinkering with Fed rates. All these are certainly govt intervention
and not free markets. Last year i read in major papers that the world
boom in equity and real estate is a function of global liquidity. Means ?
Excess liquidity ? And cyclic asset bubbles are always regular
happenings. What about the net amount of M4 or legal tender that
exists in the world economy at any given moment ?
The crisis is not in manufacturing or other services. Hence to term
all this as the failure of free enterprise capitalism is pre mature.
Anyway, I guess no one wants to get back to socialism. In US no one
seems to re-establism the, say : ICC (Interstate Commerce Commission)
which throttled many sectors like trucking (like our license raaj in India
as on date).
More later..
Anbudan
Athiyaman
தோழர் ஜமாலன்,
நன்றி. முதலாளித்துவம் மற்றும் சுரண்டல் பற்றி மார்கிசிய பார்வை பழுது பட்டது ; மார்க்சிசமே அறிவியில் ரீதியானது அல்ல : இதில் நாம் வேறு படுவோம்தான். ஆனால வலுவான மாற்று கருத்துக்கள் உள்ளன என்பதை தெளிவுபடுத்துவதே என் நோக்கம்.
அமெரிக்க எகாதிபத்திய போர்கள் மற்றும் பல நாச வேலைகளை மறுக்கவில்லை. நியாப்படுத்தவில்லை. கம்யூனிச பரவலை தடுக்க பல அக்கிரமங்களை அவர்களும் செய்தார்கள்.
டாலர் பற்றிய விசிய ஞானம் ம.க.இ.க தோழர்களுக்கு பத்தாது என்பதே என் கருத்து. Gold standard war destroyed in 1972 due to US deficts ; esp spending for millitary and aid to third world.
until then dollar was backed by gold. (Atleast in theory) ;
it is a most complex subject. and the question is whehter there was any coercion thru millitary might of other means to make the world adapt USD as reserved currency. or simply because of free choice of indivduals and national govts everywhere.
Pls compare the USSR rouble ; USSR was even more powerful millitarly than US in the cold war era. Esp until the 70s. and USSR economy too grew and strenghened although at an enormous cost (tens of millions were murdered and jailed ;
and man made famine killed millions) ;
Can you answer why Rouble could never even come anywhere near the USD ? simple answer : trustworthiness and sense of security ; whichever currency 'EARNS' that slowly over the decades backed by its economy and political ideals will become the reserve currency.
And Swiss is a landlocked and small nation with no millitary cpababilty. Still Swiss Frac was valued as safe and sometimes better than USD ? Why ? Pls read the excellent novel : 'Money Changers' by Arthur Hailey for some interesting insights.
more later.
(english typing is faster for me !!)
An Open Letter to my Friends on the Left
http://myslu.stlawu.edu/~shorwitz/open_letter.htm
Steven Horwitz
Department of Economics
St. Lawrence University
sghorwitz@stlawu.edu
September 28, 2008
My friends,
In the last week or two, I have heard frequently from you that the
current financial mess has been caused by the failures of free markets
and deregulation. I have heard from you that the lust after profits,
any profits, that is central to free markets is at the core of our
problems. And I have heard from you that only significant government
intervention into financial markets can cure these problems, perhaps
once and for all. I ask of you for the next few minutes to, in the
words of Oliver Cromwell, consider that you may be mistaken. Consider
that both the diagnosis and the cure might be equally mistaken.
Consider instead that the problems of this mess were caused by the
very kinds of government regulation that you now propose. Consider
instead that effects of the profit motive that you decry depend upon
the incentives that institutions, regulations, and policies create,
which in this case led profit-seekers to do great damage. Consider
instead that the regulations that may have been the cause were
supported by, as they have often been throughout US history, the very
firms being regulated, mostly because they worked to said firms'
benefit, even as they screwed the rest of us. Consider all of this as
you ask for more of the same in the name of fixing the problem. And
finally, consider why you would ever imagine that those with wealth
and power wouldn't rig a new regulatory process in their favor.
One of the biggest confusions in the current mess is the claim that it
is the result of greed. The problem with that explanation is that
greed is always a feature of human interaction. It always has been.
Why, all of a sudden, has greed produced so much harm? And why only in
one sector of the economy? After all, isn't there plenty of greed
elsewhere? Firms are indeed profit seekers. And they will seek after
profit where the institutional incentives are such that profit is
available. In a free market, firms profit by providing the goods that
consumers want at prices they are willing to pay. (My friends, don't
stop reading there even if you disagree - now you know how I feel when
you claim this mess is a failure of free markets - at least finish
this paragraph.) However, regulations and policies and even the
rhetoric of powerful political actors can change the incentives to
profit. Regulations can make it harder for firms to minimize their
risk by requiring that they make loans to marginal borrowers.
Government institutions can encourage banks to take on extra risk by
offering an implicit government guarantee if those risks fail.
Policies can direct self-interest into activities that only serve
corporate profits, not the public.
Many of you have rightly criticized the ethanol mandate, which made it
profitable for corn growers to switch from growing corn for food to
corn for fuel, leading to higher food prices worldwide. What's
interesting is that you rightly blamed the policy and did not blame
greed and the profit motive! The current financial mess is precisely
analogous.
No free market economist thinks "greed is always good." What we think
is good are institutions that play to the self-interest of private
actors by rewarding them for serving the public, not just themselves.
We believe that's what genuinely free markets do. Market exchanges are
mutually beneficial. When the law messes up by either poorly defining
the rules of the game or trying to override them through regulation,
self-interested behavior is no longer economically mutually
beneficial. The private sector then profits by serving narrow
political ends rather than serving the public. In such cases, greed
leads to bad consequences. But it's bad not because it's
greed/self-interest rather because the institutional context within
which it operates channels self-interest in socially unproductive
ways.
This, my friends, is exactly what has brought us to the mess we are now in.
To call the housing and credit crisis a failure of the free market or
the product of unregulated greed is to overlook the myriad government
regulations, policies, and political pronouncements that have both
reduced the "freedom" of this market and channeled self-interest in
ways that have produced disastrous consequences, both intended and
unintended. Let me briefly recap goverment's starring role in our
little drama.
For starters, Fannie Mae and Freddie Mac are "government sponsored
enterprises". Though technically privately owned, they have particular
privileges granted by the government, they are overseen by Congress,
and, most importantly, they have operated with a clear promise that if
they failed, they would be bailed out. Hardly a "free market." All the
players in the mortgage market knew this from early on. In the early
1990s, Congress eased Fannie and Freddie's lending requirements (to
1/4th the capital required by regular commercial banks) so as to
increase their ability to lend to poor areas. Congress also created a
regulatory agency to oversee them, but this agency also had to reapply
to Congress for its budget each year (no other financial regulator
must do so), assuring that it would tell Congress exactly what it
wanted to hear: "things are fine." In 1995, Fannie and Freddie were
given permission to enter the subprime market and regulators began to
crack down on banks who were not lending enough to distressed areas.
Several attempts were made to rein in Fannie and Freddie, but Congress
didn't have the votes to do so, especially with both organizations
making significant campaign contributions to members of both parties.
Even the New York Times as far back as 1999 saw exactly what might
happen thanks to this very unfree market, warning of a need to bailout
Fannie and Freddie if the housing market dropped.
Complicating matters further was the 1994 renewal/revision of the
Community Reinvestment Act of 1977. The CRA requires banks to to make
a certain percentage of their loans within their local communities,
especially when those communities are economically disadvantaged. In
addition, Congress explicitly directed Fannie and Freddie to expand
their lending to borrowers with marginal credit as a way of expanding
homeownership. What all of these did together was to create an
enormous profit and political incentives for banks and Fannie and
Freddie to lend more to riskier low-income borrowers. However
well-intentioned the attempts were to extend homeownership to more
Americans, forcing banks to do so and artificially lowering the costs
of doing so are a huge part of the problem we now find ourselves in.
At the same time, home prices were rising making those who had taken
on large mortgages with small down payments feel as though they could
handle them and inspiring a whole variety of new mortagage
instruments. What's interesting is that the rise in prices affected
most strongly cities with stricter land-use regulations, which also
explains the fact that not every city was affected to the same degree
by the rising home values. These regulations prevented certain kinds
of land from being used for homes, pushing the rising demand for
housing (fueled by the considerations above) into a slowly responding
supply of land. The result was rapidly rising prices. In those areas
with less stringent land-use regulations, the housing price boom's
effect was much smaller. Again, it was regulation, not free markets,
that drove the search for profits and was a key contributor to the
rising home prices that fueled the lending spree.
While all of this was happpening, the Federal Reserve, nominally
private but granted enormous monopoly privileges by government, was
pumping in the credit and driving interest rates lower and lower. This
influx of credit further fueled the borrowing binge. With plenty of
funds available, thanks to your friendly monopoly central bank (hardly
the free market at work), banks could afford to continue to lend
riskier and riskier.
The final chapter of the story is that in 2004 and 2005, following the
accounting scandals at Freddie, both Freddie and Fannie paid penance
to Congress by agreeing to expand their lending to low-income
customers. Both agreed to acquire greater amounts of subprime and
Alt-A loans, sending the green light to banks to originate them. From
2004 to 2006, the percentage of loans in those riskier categories grew
from 8% to 20% of all US mortgage originations. And the quality of
these loans were dropping too: downpayments were getting progressively
smaller and more and more loans carried low starter interest rates
that would adjust upward later on. The banks were taking on riskier
borrowers, but knew they had a guaranteed buyer for those loans in
Fannie and Freddie, back, of course, by us taxpayers. Yes, banks were
"greedy" for new customers and riskier loans, but they were responding
to incentives created by well-intentioned but misguided government
interventions. It is these interventions that are ultimately
responsible for the risky loans gone bad that are at the center of the
current crisis, not the "free market."
The current mess is thus clearly shot through and through with
government meddling with free markets, from the Fed-provided fuel to
the CRA and land-use regulations to Fannie and Freddie creating an
artificial market for risky mortgages in order to meet Congress's
demands for more home-ownership opportunities for low-income families.
Thanks to that intervention, many of those families have not only lost
their homes, but also the savings they could have held onto for a few
more years and perhaps used to acquire a less risky mortgage on a
cheaper house. All of these interventions into the market created the
incentive and the means for banks to profit by originating loans that
never would have taken place in a genuinely free market.
It is worth noting that these regulations, policies, and interventions
were often gladly supported by the private interests involved. Fannie
and Freddie made billions while home prices rose, and their CEOs got
paid lavishly. The same was true of the various banks and other
mortgage market intermediaries who helped spread and price the risk
that was in play, including those who developed all kinds of fancy new
financial instruments all designed to deal with the heightened risk of
default the intervention brought with it. This was a wonderful game
they were playing and the financial markets were happy to have Fannie
and Freddie as voracious buyers of their risky loans, knowing that US
taxpayer dollars were always there if needed. The history of business
regulation in the US is the history of firms using regulation for
their own purposes, regardless of the public interest patina over the
top of them. This is precisely what happened in the housing market.
And it's also why calls for more regulation and more intervention are
so misguided: they have failed before and will fail again because
those with the profits on the line are the ones who have the resources
and access to power to ensure that the game is rigged in their favor.
I know, my friends, that you are concerned about corporate power. So
am I. So are many of my free-market economist colleagues. We simply
believe, and we think history is on our side, that the best check
against corporate power is the competitve marketplace and the power of
the consumer dollar (framed, of course, by legal prohibitions on force
and fraud). Competition plays mean, nasty corporations off against
each other in a contest to serve us. Yes, they still have power, but
its negative effects are lessened. It is when corporations can use the
state to rig the rules in their favor that the negative effects of
their power become magnified, precisely because it has the force of
the state behind it. The current mess shows this as well as anything
ever has, once you realize just what a large role the state played. If
you really want to reduce the power of corporations, don't give them
access to the state by expanding the state's regulatory powers. That's
precisely what they want, as the current battle over the $700 billion
booty amply demonstrates.
This is why so many of us committed to free markets oppose the
bailout. It is yet another example of the long history of the private
sector attempting to enrich itself via the state. When it does so,
there are no benefits to the rest of us, unlike what happens when
firms try to get rich in a competitive market. Moreover, these same
firms benefited enormously from the regulatory interventions they
supported and that harmed so many of us. The eventual bursting of the
bubble and their subsequent losses are, to many of us, their just
desserts for rigging the game and eventually getting caught. To reward
them again for their rigging of the game is not just morally
unconscionable, it is very bad econonmic policy, given that it sends a
message to other would-be riggers that they too will get rewarded for
wreaking havoc on the US economy. There will be short-term pain if we
don't bailout these firms, but that is the hangover price we pay for
15 years or more of binge lending. The proposed bailout cannot prevent
the pain of the hangover; it can only conceal it by shifting and
dispersing it among the taxpayers and an economy weakened by the
borrowing, taxing, and/or inflation needed to pay for that $700
billion. Better we should take our short-term pain straight up and
clean out the mistakes of our binge and then get back to the business
of free markets without creating an unchecked Executive branch
monstrosity trying to "save" those who profited most from the binge
and harming innocent taxpayers in the process.
What I ask of you my friends on the left is to not only continue to
work with us to oppose this or any similar bailout, but to consider
carefully whether you really want to entrust the same entity who is
the predominant cause of this crisis with the power to attempt to cure
it. New regulatory powers may look like the solution, but that's what
people said when the CRA was passed, or when Fannie and Freddie were
given new mandates. And the very firms who are going to be regulated
will be first in line to determine how those regulations get written
and enforced. You can bet which way that game is going to get rigged.
I know you are tempted to think that the problems with these
regulations are the fault of the individuals doing the regulating. If
only, you think, Obama can win and we can clean out the corrupt
Republicans and put ethical, well-meaning folks in place. Think again.
For one thing, almost every government intervention at the root of
this crisis took place with a Democratic president or a
Democratic-controlled Congress in place. Even when the Republicans
controlled Congress, President Clinton worked around it to change the
rules to allow Fannie and Freddie into the higher-risk loan market. My
point here is not to pin the blame for the current crisis on the
Democrats. That blame goes around equally. My point is that hoping
that having the "right people" in power will avoid these problems is
both naive and historically blind. As much as corporate interests were
relevant, they were aided and abetted, if unintentionally, by
well-meaning attempts by basically good people to do good things.The
problem is that there were a large number of undesirable unintended
consequences, most of which were predictable and predicted. It doesn't
matter which party is captaining the ship: regulations come with
unintended consequences and will always tend to be captured by the
private interests with the most at stake. And history is full of cases
where those with a moral or ideological agenda find themselves in
political fellowship with those whose material interests are on the
line, even if the two groups are usually on opposite sides. This is
the famous "Baptists and Bootleggers" phenomenon.
If you've made it this far, I am most grateful. Whether or not you
accept the whole argument I've laid out here, I do ask one thing of
you: the story I told at the start of the role of government
intervention in this mess is true, whatever your grander conclusions
about the causes and cures are. Even if you don't buy my argument that
more regulation isn't the cure, to blame this mess on "the free
market" should now strike you as an obvious falsehood and I would
hope, in the spirit of fair play, that you would stop making that
claim as you speak and write about the ongoing events of the last two
weeks. We can disagree in good faith about what to do next, and we can
disagree in good faith about the degree to which government
intervention caused the problems, but blaming a non-existent free
market for a crisis that clearly was to some extent the result of
government's extensive interventions in that market is unfair. So if I
have persuaded you of nothing else, I hope deeply that I have
persuaded you of that.
In the end, all I can ask of you is that you continue to think this
through. Explaining this crisis by greed won't get you far as greed,
like gravity, is a constant in our world. Explaining it as a failure
of free markets faces the obvious truth that these markets were far
from free of government. Consider that you may be mistaken. Consider
that perhaps government intervention, not free markets, caused
profit-seekers to undertake activities that harmed the economy.
Consider that government intervention might have led banks and other
organizations to take on risks that they never should have. Consider
that government central banks are the only organizations capable of
fueling this fire with excess credit. And consider that various
regulations might have forced banks into bad loans and artificially
pushed up home prices. Lastly, consider that private sector actors are
quite happy to support such intervention and regulation because it is
profitable.
Those of us who support free markets are not your enemies right now.
The real problem here is the marriage of corporate and state power.
That is the corporatism we both oppose. I ask of you only that you
consider whether such corporatism isn't the real cause of this mess
and that therefore you reconsider whether free markets are the cause
and whether increased regulation is the solution.
Thanks for reading.
Steve
தோழர் ஜமாலன்,
உண்மையான முதலாளித்துவம் என்றால் என்ன என்பதை பற்றி ஒரு நண்பருக்கு நான் எழுதிய மடல் இது :
Holiest of all holies
Dear Freind,
I could not make myself very clear to you while arguing about free
market capitalism. The UN decleration of fundamental rights covers all aspects of life.
http://www.unhchr.ch/udhr/lang/eng.htm
and free enterprise is but a part of this declration : right to
property, right to do business and employ anybody thru volountary
free contracts ; and above all rule of the law and non-violation of anyone's basic rights thru any means for any objectives.
All the rights of every human should not be violated by any other
individual or group or company or army or a nation or parliament or
statute or religious body, etc. that is the crux of it all. Violation of these rights by any isim is wrong and unjustifiable.
I consider these basic rights as the holiest of all holies in life.
Violation of property rights took place in Nandigram and elsewhere. Pls compare how lands for mines and industires were / are acquired in the West (say in Germany or Canda). but Gujarat SEZ land aquisition was voluntary, free and fair.
http://www.expressindia.com/latest-news/SEZheavy-Gujarat-Thanks-to-the-states-landacquisition-policy-for-no-Nandigrams-here/273221/
Pls see my latest post :
http://nellikkani.blogspot.com/2008/06/museum-of-communism.html
anbudan
Athiyaman
http://athiyaman.blogspot.com/2008/10/holiest-of-all-holies.html
Dear Freind,
I could not make myself very clear to you while arguing about free
market capitalism. The UN decleration of fundamental rights covers all
aspects of life.
http://www.unhchr.ch/udhr/lang/eng.htm
and free enterprise is but a part of this declration : right to
property, right to do business and employ anybody thru volountary
free contracts ; and above all rule of the law and non-violation of
anyone's basic rights thru any means for any objectives.
All the rights of every human should not be violated by any other
individual or group or company or army or a nation or parliament or
statute or religious body, etc. that is the crux of it all. Violation of these
rights by any isim is wrong and
unjustifiable.
I consider these basic rights as the holiest of all holies in life.
Violation of property rights took place in Nandigram and elsewhere. Pls
compare how lands for mines and industires were / are acquired in the
West (say in Germany or Canda). but Gujarat SEZ land aquisition was
voluntary, free and fair.
http://www.expressindia.com/latest-news/SEZheavy-Gujarat-Thanks-to-the-states-landacquisition-policy-for-no-Nandigrams-here/273221/
Pls see my latest post :
http://nellikkani.blogspot.com/2008/06/museum-of-communism.html
anbudan
Athiyaman
அறிவன்#11802717200764379909 said...
//இது தொடர்பில் நண்பர் சதுக்கபூதம் கட்டுரைகள் எழுதி இருந்தார்;அவற்றில் நடந்த அலசல்களும் சுவாரசியமானவை.
அவசியம் படித்துப் பாருங்கள் !//
நன்றி அறிவன். கண்டிப்பாக படித்துப்பார்க்கிறேன்.
k.r.அதியமான் said...
//தோழர் ஜமாலன்,
நன்றி. முதலாளித்துவம் மற்றும் சுரண்டல் பற்றி மார்கிசிய பார்வை பழுது பட்டது ; மார்க்சிசமே அறிவியில் ரீதியானது அல்ல : இதில் நாம் வேறு படுவோம்தான். ஆனால வலுவான மாற்று கருத்துக்கள் உள்ளன என்பதை தெளிவுபடுத்துவதே என் நோக்கம்.//
அதனால்தான் நண்பரே உங்களது கருத்துக்களில் என்னால் உடன்பட இயலாவிட்டாலும் மாற்றுக் கருத்து என்றவகையில் அதனை அப்படியெ வெளியிட்டுள்ளேன். மார்க்சிசம் பழுதுபட அது என்ன மெஷினா? ஒரு சிந்தனைமுறை அல்லது கோட்பாடு என்றவகையில் எந்த ஒன்றும் பழுதடைவதில்லை. மார்க்சியம் திரும்ப அரங்கிற்குள் நுழைவதற்கான ஒரு காலகட்டமே இந்த நெருக்கடிகளின் காலகட்டம் என்பதாக பல அறிஞர்கள் கருத்து.
அடிப்படையானது ஒன்றுதான் “வயிற்றிற்கு சோறிடல் வேண்டும் வாழும் மனிதர்க்கெல்லாம். பயிற்றில் பல கல்வி தந்தே இந்த பாரை உயர்த்திட வேண்டும்.“ இதுதான் பாரதி சொன்னது. இதுதான் தேவை அது எந்த லேபிலில் இருந்தாலும்.
//அமெரிக்க எகாதிபத்திய போர்கள் மற்றும் பல நாச வேலைகளை மறுக்கவில்லை. நியாப்படுத்தவில்லை. கம்யூனிச பரவலை தடுக்க பல அக்கிரமங்களை அவர்களும் செய்தார்கள்.//
பரவாயில்லை இந்த அளவிற்காகவாவது அமேரிக்க ஆதிக்கத்தை ஏற்கிறீர்களே. அதற்கு ஒரு நன்றி.
//டாலர் பற்றிய விசிய ஞானம் ம.க.இ.க தோழர்களுக்கு பத்தாது என்பதே என் கருத்து.//
இங்கு ”மகஇக” பற்றி பேசவது தவறு. அவர்களது பதிவுகளில் அதை நீங்கள் முறையாக ஆதாரத்துடன் விமர்சித்து ஒரு உரையாடலைத் தொடங்குங்கள். நான் குறிப்பிட்ட “டாலர்ஞானம்” ஒரு அமெரிக்கர் எழுதிய நூலின் அடிப்படையில் மாயா என்பவரால் முன்வைக்கப்பட்ட கட்டுரை அது. அந்த அமேரிக்கரின் தொடுப்புகள், சுட்டிகள், அவரது நூல் படிப்பதற்கான சுட்டிகள் தந்துள்ளேன். 1. நீங்கள் ஆங்கிலத்தில் அவருடன் உரையாடலாம். 2. தமிழில் எங்களுக்கு புரியும்வகையில் டாலரின் விஷயஞானத் தவறுகளை சுட்டிக்காட்டலாம். இக்கட்டுரையில் சில தர்க்கங்கள் உள்ளன. அது பெட்ரோ-டாலர் பற்றியது. சதாமின் டாலருக்கு மாற்றாக ஈரோ என்கிற கோஷம்தான் ஈராக் படையெடுப்பிற்கு அடிப்படை என்பது உலகறிந்த விஷயம். “பிரண்டலைன்“ போன்ற பத்திரிக்கைககள் இதனை விரிவாக எழுதின அப்போது. குறிப்பாக இஜாஸ் அகமது விரிவாக 3 இதழ்களில் தொடர்ந்து இந்த நெருக்கடி மற்றும் போர் பற்றி எழுதினார்.
அதெல்லாம் போகட்டும். நான் உங்களிடம் கேட்பது ஒன்றுதான்? ஏன் போர்கள் வருகின்றன? அல்லது போர்கள் சில நாடுகளால் நடத்தப்படுகின்றன? நீங்கள் சங்ககாலம் முதற்கொண்டு இதற்கு பதில் தரலாம்? போர் என்பது வெறுமனே நில ஆதிக்கமா? அல்லது பொருளாதார ஆதிக்கமா? அல்லது வெறுமனே மல்யுத்தம் நடத்தி இரண்டு நாடுகள் போட்டி போட்டு பட்டம் பெறும் எண்ணமா? போர் என்றால் என்ன? எதற்காக அது ஒரு அச்சறுத்தலாக உள்ளது? அரசு என்பதன் நோக்கம் என்ன? அது எதை காக்கிறது? தாராளவாத பொருளாதார ஆதிக்கத்தையா? சந்தையையா? அல்லது மக்களையா? மதங்கள் ஏன் ஆன்ம விடுதலையைப் பற்றி மட்டுமே பேசாமல் ரொட்டி, சோறு (அவிற்பாகம்) பற்றி பேசுகின்றன? இப்படி பல கெள்விகள் உள்ளது. இத வெறும் டாலர் குறித்த பிரச்சனை மட்டுமல்ல. ஒருநாளைக்க 1 டாலர்கூட இல்லாத மக்களின் வயிற்றுப் பிரச்சனை..
உங்கள் விரிவான உரயாடலுக்கு நன்றி.
k.r.அதியமான் said...
//தோழர் ஜமாலன்,
உண்மையான முதலாளித்துவம் என்றால் என்ன என்பதை பற்றி ஒரு நண்பருக்கு நான் எழுதிய மடல் இது //
உங்கள் ஆங்கில சுட்டிகளை முழுவதுமாகப் படிக்கவில்லை. இடையில் கொஞ்சம் சம்பளத்திற்ககு வேலை செய்ய வேண்டுமதானே. அதனால் அதை படித்து புரிந்த பிறகு எனது கருத்தை எழுதுகிறேன்.
நன்றி.
//இப்போது எண்ணெய்யை யூரோவில் வாங்க முடிகிற போது எனது கஜானாவை அடைத்துக்கொண்டிருக்கும் டாலரை வைத்து என்ன பயன் என்று உலக நாடுகள் டாலரைத் திரும்பக் கொடுத்துவிட்டு தங்கள் நாட்டு கரன்சியையோ தங்கத்தையோ கோரினால் அமெரிக்கா ஆடிப் போய்விடும். அமெரிக்கா அல்லாத நாடுகளிலுள்ள அன்னியச் செலாவணி முதலிய இருப்புக்களில் 66 சதவீதம் டாலர்களாக இருக்கிறது. அதில் ஐந்து சதவீதத்தைத் திருப்பிக் கொடுத்தால்கூட அமெரிக்கா ஓட்டாண்டியாகிவிடும். அப்படி ஒரு சூழல் ஏற்பட்டால் இந்தியாவின் செங்கல் சூளைகளிலும் அரிசி ஆலைகளிலும் கொத் தடிமைகளாக வேலை பார்க்கும் தொழிலாளர்கள் போல அமெரிக்கர்கள் உழைத்து ஒட்டுமொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியையும் ஏற்று மதியையும் அதிகரித்தால்தான் மீள முடியும்///
அப்படி ஒரு நிலை வந்தால் அமெரிக்கா நிச்சயம் தங்கத்தையோ அல்லது பிற நாட்டு பணத்தையோ அது திருப்பி தராது. டாலரை கொடுத்து தன் நாட்டில் உற்பத்தியாகும் பொருளை வாங்கி கொள்ள சொல்லும்.அந்த நிலை ஏற்பட்டால் அமெரிக்க உற்பத்தி பெருகும். மீண்டும் டாலர் வலு பெரும். (நிச்சயம் எந்த நாடும் பல ஆண்டுகளாக தங்கள் உழைப்பினால் சேமித்து வைத்துள்ள டாலரை தூக்கி எறிய முடியாது).
அமெரிக்கா பிற நாடுகளில் உள்ள டாலர் கடனை, அந்நாட்டின் நாணயங்களை வலிமையாக்கி, அவற்றின் சேமிப்பின் மதிப்பை குறைத்து மற்றும் ஏற்றுமதி பெருக்கத்தின் மூலம் எளிதாக கையாளும்.(இன்னும் 4௫-5 வருடங்களில் இந்த மாற்றம் ஏற்ப்டலாம்)
அமெரிக்க கம்பெனிகள் அளவில் பெரிதாகி உள்ளது.அவர்கள் கண்டு பிடிப்புக்கு/விளம்பரம் அதிகம் செலவு செய்வதாளும், புதிதாக கண்டுபிடிக்கும் கம்பெனிகளை(ex IFlex) விளைக்கு வாங்குவது மூலம், உழைக்காமலே மூலம் அதிகம் சம்பாதிக்க முடியும்(GATT-WTO IPR patent)
எனக்கு மற்றொறு சந்தேகமும் உள்ளது. உலகில் நாடுகள் வலிமை இழந்து வருகிறது. தற்போது ஏற்படும் மாற்றத்தினால், மேற்கத்திய முதலாளிகளோடு அரபு மற்றும் ஆசிய முதலாலி வர்க்கம் புதிதாக உருவாகி ஒன்று சேர்கிறது. ஏழை பணக்கார வேறுபாடு அதிகரிக்கிறது.
John perkins Youtube linkயை இந்த பதிவில் இணைத்துள்ளேன்.
http://tamilfuser.blogspot.com/2008/01/blog-post.html
சதுக்க பூதம் said...
வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி. உங்கள் டாலர் அரசியல் கட்டுரை நன்றாக எழதபபட்டள்ளது 1 ஆண்டக்க முன்பே.நீங்கள் கூறியவகையில் மறுபடியும் அமேரி்க்கா தனது பிரச்சனைகளை சமாளிக்கலாம். அப்படித்தான் அது எதையாவது செய்து இந்த நெருக்கடியில் இருந்துமீள வேண்டும். போர்தவிர மற்றவை ஏற்புடைய தீர்வே.
//எனக்கு மற்றொறு சந்தேகமும் உள்ளது. உலகில் நாடுகள் வலிமை இழந்து வருகிறது. தற்போது ஏற்படும் மாற்றத்தினால், மேற்கத்திய முதலாளிகளோடு அரபு மற்றும் ஆசிய முதலாலி வர்க்கம் புதிதாக உருவாகி ஒன்று சேர்கிறது. ஏழை பணக்கார வேறுபாடு அதிகரிக்கிறது.//
இது ஒரு புதிய அனுகுமுறைதான். நிலமைகளை பொறுத்திருந்துதான் பார்க்க வேண்டும். சந்தையை நம்பிய பொருளாதரம் என்பது மக்களையும் அவர்களது வாங்கும் சக்தியையுமே நம்பி உள்ளது என்பதால் ஆசிய-அரேபிய நாடுகளுக்கு வரும் காலத்தில் ஒரு முக்கிய பங்கு இருக்கலாம். அது மற்றொரு அடக்குமுறை வடிவமாகவே இருக்கும் என்பது அதிக கவலை அளிக்க்ககூடியதாக இருக்கும் என எண்ணத் தோன்றுகிறது.
நன்றி உங்கள் உரையாடலுக்கு.
ஜமாலன்,
நண்பர் ஸ்ரீதர் நாராயணன் பதிவில் நேற்று எழுதிய பின்னூட்டம் இது:
______________________
இப்போ பாருங்க மக்கா ... நம்ப அதியமானுக்கு பொருளாதாரம் பற்றிய அடிப்படை அறிவு கூட கிடையாது ...
ஆனா அவரு முதலீட்டிய (அதாவது ராஜன்குறையோட பதப்பிரயொகம் சரியென்று ஒப்புக்கொள்கிறேன்) பொருளாதாரத்தைப் பற்றி எங்கு கேள்வி எழுப்பப்பட்டாலும் அங்க வந்து ஆஜராயிடுவாரு ...
தன்னோட பதிவுல எல்லாத்துக்கும் பதில் சொல்லப்பட்டிருக்குன்னு லிங்க் கொடுத்துடுவாரு ...
இல்லைன்னா இந்த இந்த முதலீட்டியப் பொருளாதாரவாதிகள் எல்லாத்திக்கும் பதில் சொல்லிட்டாங்க அப்படீன்னு சொல்லுவாரு ....
நான் என்ன கேக்குறேன்னா இவருக்கு பொருளாதாரத்தோட அடிப்படைகள் ஏதாவது ஒன்னு தெரியுமா ...
கொஞ்சம் அடிப்படையில ஆடம் ஸ்மித்தின் பொருளாதாரக் கொள்கைகளைப் பத்தியும் அதுக்கப்புறம் ரிக்கார்டொ ... அப்பாலிக்கி காரல் மார்க்ஸ் அதுக்கும் அப்பாலிக்கான பொருளாதார அறிஞர்களோட கருத்துக்களைப் பத்தி சேத்துவச்சி இன்னையோட நிலைமையப் பத்தி இந்த cheap little bourgeois entrepreneur - ஆல பேச முடியுமா?
இது ஒன்னும் தேவையில்ல சாமி ... இன்னைக்கான பணச் சுழற்சிக்கான விதிகள்/நடைமுறைகள் என்னவாக நிகழ்ந்துக்கிட்டிருக்குது அப்படீங்கறதப்பத்தி கூகிள ரிஃபர் பண்ணாம (பண்ணா கண்டுபிடிச்சு சொல்லா யாரலயும் முடியும்) ஏதாவது உருப்படியா நமக்கு - நம்ம நாட்டு - இந்த மட இந்திய துணைக்கண்டமாவே இருக்கட்டுமே - எனக்கு தேசம் என்பதிலேயே நம்பிக்கை இல்லை - அது இந்தியத் தேசியமாகட்டும் தமிழ்த் தேசியமாகட்டும் - சர்வதேசியத்தையும் முன்மொழியலை - ஒரு மண்ணையாவது - முதலீட்டியம் தவிர்த்து சொல்ல முடியுமா?
அப்பட்டமான ... அடிவருடியான ... ஒரு முதலாளி என்றுகூட சொல்ல முடியாது அதியமானை ... மிகக் கேவலமான ஒரு குட்டி முதலாளி ... not even to international or national standards ... but even according to Chennai standards he wont even stand to the standards of a filthy petty bourgeois ... why the hell people still entertaining him in the name of democracy ... ?
damn satanic
valar
______________________
Adhiyaman's only aim is to continue his anti - communist tirade whatever platform available; he is incapable of understanding even the basics or Karl Marx's economic thoughts; just ask him to go through Karl Marx's "A Critique of Political Economy" and explain its basic thesis paraphrasing it! He wont and he cant.
Dont entertain such fellas in the name of 'பின்னூட்ட' democracy :)
அன்புடன்
வளர் ...
பொருளாதாரம் பற்றி ஆழ்ந்து உரையாடும் அனுபவம் எனக்கில்லை. ஆனால் கிளார்க்கின் ஒரு சில கட்டுரைகளை படித்ததில் இரண்டு கருத்துகள் மட்டுமே தோன்றின.
1 - இராக் போருக்கு மறைமுக காரணங்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன. முக்கியமான காரணம் அமெரிக்க ராணுவ பராமரிப்பு. உள்நாட்டிலிருந்தால் பராமரிப்பு செலவு அதிகமாகும் என்பதாலேயே போருக்கான முனைப்பு தீவிரப்படுத்தப் பட்டது. சதாமும் எதேச்சாதிகாரவாதியாக இருந்ததிதனால் சுலபமாக மற்ற நாடுகளின் ஒப்புதலைப் பெற முடிந்தது. இப்பொழுதும் போரின் காரணத்தை விட அதனால் ஏற்பட்ட செலவுதான் அமெரிக்கர்களுக்கு கசப்பாக இருக்கிறது.
2. எண்ணெய் வர்த்தகம் - அமெரிக்க டாலரில் மட்டுமே நடத்த வேண்டும் என்று நிர்பந்திக்க எந்தவித கட்டுப்பாடும் இல்லை. இந்திய பணத்தில் கூட நீங்கள் வர்த்தகம் செய்யலாம். அமெரிக்க டாலர் ஒரு ஸ்டாண்டர்டு கரென்சியாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது. இரான் இந்த ஸ்டாண்டர்டு முறையை உடைத்தெறிய பிரயத்தனப் படுகிறது என்பது உண்மை. ஆனால் அமெரிக்காவின் பிரச்சினை அதுவல்ல. பிரச்சினையின் வேர் எண்ணெய் வர்த்தக நாடுகள் தங்கள் அந்நிய செலாவணி கையிருப்பை டாலர் கடன் பத்திரங்களாக வைக்காமல் யூரோவிற்கு மாறுவது.
சீனாவிற்கு தேவையான அமெரிக்க சந்தை இருக்கும் வரை சீனா அமெரிக்க கடன்பத்திரங்களில் முதலீடு செய்யாமல் இருக்காது. இதன் சுழற்சியை முழுவதுமாக அளவிட முடியாவிட்டாலும், இப்போதைய நிலையில் அமெரிக்கா அதல பாதாளத்திற்கு போகாது என்றுதான் தெரிகிறது. Fannie Mai, Freddie Mac நிறுவனங்கள் திவாலாகவில்லை.
அமெர்த்தியா சென் சொல்வது போல தற்போதைய தேவை சிறிது தன்னம்பிக்கை மற்றும் கொஞ்சம் நேரம்.
நண்பர் வளர்மதிக்கு
நண்பர் அதியமான் மேல் ஏனிந்த கொலைவெறி? :((((
பொதுவாக நபர் குறித்து வெளிவரும் பின்னொட்டங்களை போடுவதில்லை நீங்கள்
இப்படி சொன்னதால் போடுகிறேன்...
//Dont entertain such fellas in the name of 'பின்னூட்ட' democracy :)//
:)
நன்றி.
sridhar narayanan said...
//பொருளாதாரம் பற்றி ஆழ்ந்து உரையாடும் அனுபவம் எனக்கில்லை. //
எனக்கும் அப்படியே. இம் மீள்பதிவு அதனால்தான் இல்லாவிட்டால் நானே எழுதிவிடமாட்டேனா? :)
//சீனாவிற்கு தேவையான அமெரிக்க சந்தை இருக்கும் வரை சீனா அமெரிக்க கடன்பத்திரங்களில் முதலீடு செய்யாமல் இருக்காது. இதன் சுழற்சியை முழுவதுமாக அளவிட முடியாவிட்டாலும், இப்போதைய நிலையில் அமெரிக்கா அதல பாதாளத்திற்கு போகாது என்றுதான் தெரிகிறது. Fannie Mai, Freddie Mac நிறுவனங்கள் திவாலாகவில்லை. //
இது ஒரு முக்கியக் கோணம் இப் பிரச்சனைக்கான தீர்வாக முன்வைக்கப்பட்டவைகளில். அமேரிக்கா இப்பிரசனையில் மீண்டெழும் என்பதில் மாற்றுக்கருத்துகள் இல்லை. அது போர்ச் சூழக்குத் தள்ளாமல் இருந்தால் சரி.
//அமெர்த்தியா சென் சொல்வது போல தற்போதைய தேவை சிறிது தன்னம்பிக்கை மற்றும் கொஞ்சம் நேரம்.//
காத்திருப்போம்..
நன்றி ஸ்ரீதர் நாராயண், வருகைக்கும் கருத்திற்கும்.
One more comment just posted in Sridhar's blog:
_________________________
Enlightening readers through a debate with Adhiyaman!!!
No way Sridhar :)))
Reading Adhiyaman's venomous anti - communist tirade, just brought back to my mind a famous "anti - slogan" of some afro - american graffitti artist, who used to date Madonna when she was not yet a star: "SUMO".
When asked to explain it he grinned [the 'usual' grinnnnnnn of any afro - american:)))] and said: "Same old Shit".
:)))))
______________________
Thanks
valar ...
வளார்மதி,
நாம் ஒரு முறை சந்தித்தித்து நீண்ட உரையடல் 'பாரில்' செய்தோம். அபோது நீங்கள் கம்யூனிசம் விஞ்சானபூர்வமாக பொய்பிக்கபட்டுள்ளதை உங்கள் பாணியில் விளக்கினீர்கள். இயற்க்கையிலேயே ஹைரார்க்கி உள்ளது என்றும், மெம்டிக்ஸ் பற்றியும் 'அறிவுபூர்வமாக' பேசினீர்கள். அப்ப என்னதான் உங்க நிலைபாடு ? குடிகாரன் பேச்சு விடிஞ்சா போச்சா ?
கம்யூனிசக் கொள்கைகளை நோக்கி செல்ல முயன்ற அனைத்து (ரீபீட் அனைத்து நாடுகளும், காலப்போக்கில் 'திரிபுவாதிகள்' கையில் சிக்கி சீரழிந்த்தது ஏன் ? ஒரு நாடு பாக்கியில்லாமல் (இன்றய வியட்னம், கூபா உள்பட) மார்க்சிசத்தை முழுமைபடுத்த இயலாதது எதை குறிக்கிறது ? மனித இயற்க்கைக்கு மாறானது கம்யூனிச சித்தாந்தம். மனித உரிமை மீறல்கள் இல்லாமல் அதை முயல்க்கூட முடியாது என்பதே முடிவு.
இந்த திரிபுவாதிகள் எப்படி உலகெங்கிலும் உருவாகிறார்கள். சொல்லி வைத்தார் போல் அனைத்து புரட்சி அரசுகளிலும் ? இதிலிருந்தே சித்தாந்தமே ஓட்டை என்று புரியவில்லையா. இனி எதிர்காலத்தில் புரட்சி அரசு உருவானாலும் இதே போல் நேர் எதிர் மறையான் நிகழ்வுகளே நிகழும் என்பதே
அது இருக்கட்டும். என் மீது தனி மனித தாக்குதல் முறையல்ல. நான் திருப்பி உங்களை பற்றி பேச அதிக நேரம் ஆகாது. உருப்படாதவர்கள், தப்பித்தல்வாதிகள் தான் இப்படி தனிமனித தாக்குதல் செய்வர்...
வளர்மதி,
அம்பானி, பில் கேட்ஸ், ரட்டன் டாடா ரேஞ்சலதான் நீங்க பேசுவீக போல. என்னப் போல 'அற்ப' மானிடனிடம் வாதாட மாட்டீக. :)))
அது சரி, நீங்க என்ன சேகுவாரா என்று நினைப்பா ?
ஒரு பழமொழி : நினைப்புதான் பொழப்ப கெடுக்குமாம்.
மேலும் ஒரு பழமொழி (இது உஙகளுக்கும் சாருவுக்கும் சேர்த்தே ) :
"ஆண்டவன் ஆட்டுக்கு வால அளந்து வைச்சிருகானாம்.."
:)))
now to be serious in my rebuttal :
I AM EXTREMELY PROUD OF MY ACHIVEMENTS AS AN ENTREPRENEUR WHO HAS CONTRIUTE IS WEALTH CREATION, TAX REVENUE AND EMPLOYMENT GENERATION.ok.
unlike being a 'prasite' like you who contantly blames everyone except yourself for the persoanl failures and futility of your life.
Mere intellectual arguments or knowledge is useles. I respect a very tiny entrepreuner like a petti kadai kaarar than all your intellectual pretensions or whatever. You will never ever understand the true significance of such endeavours...
Finally i challege you to disprove any of my arguments / data with counter arguments or by proving my data is false and arguments illogical. Mere generalisations and cliches are common. Can you counter any of my posts / comments about market economy, LPG, crony capitalism or about communsim in practise ?
summa generalised personal attacks are just words in thin air..
:((
நண்பர்கள் அதியமான மற்றும் வளர்மதிக்கு..
பதிவிற்கு வந்து 17 மாதங்களில் முதன்முறையாக எனது பதிவில் இருவர் தனியாக “உரையாடுதல்“ நடைபெறுகிறது. என்ன செய்வது? என்று தெரியாமல் அவற்றை இங்கு அனுமதிக்கிறேன். இதன்பிறகும் தனிப்பட்ட அல்லது தனிநபர் சார்ந்த முறையில் குறிப்புகள் இருந்தால் அவற்றை நீக்கியே வெளியிடப்படும்.
திருவிளையாடல் பாண்டிய மன்னன்போல... ”புலவர்களே சாந்தமாக உரையாடுங்கள்” என்றுதான் சொல்லவேண்டி உள்ளது. “கிளாஷ்மேட்டு” -களுக்குள் இப்படி நடக்கலாமா :)
நன்பர் அதியமானுக்கு இங்கு ஏன் நீங்கள் தேவையற்ற முறையில் சம்பந்தமில்லாமல் சாருவை இழுக்கிறீர்கள்.
நன்றி.
சாரி ஜமாலன். நானும் இது போன்ற 'உரையாடல்களை' விரும்பவில்லைதாம்.
மேலும், வளரின் பின்னோட்டத்தை பார்த்து அதிர்ந்தேன். அது எழுப்பிய கோபம் என்னை அப்படி எழுத வைத்துவிட்டது.
அன்று பாரில் தீர்த்தம் அருந்தி முடிந்து பின்னிரவில் வெளியேரும் போது, அன்பு மிகுதியால் என்னை கட்டிப்பிடித்து கண்ணத்தில் முத்தமிட்ட வளர்மதியா இங்கு இப்படி ?
situation song :
"ஒன்னுமே புரியல உலகத்தில.
என்மோ நடக்குத...
:))))
அதியமான் தனிப்பட்ட முறையில் உங்களை வசைபாடியதற்காக மன்னிப்பு கேட்கிறேன்.
உங்கள் பதில் வசைக்கு நன்றி.
ஜமாலன் உங்களை இந்த தர்மசங்கடத்திற்கு இழுத்துவிட்டதற்காகவும் மன்னிப்பு கோருகிறேன்.
மற்றது அதியமான்,
நீங்கள் சொல்வதுபோல தனிப்பட்ட பேச்சில் கம்யூனிசக் கொள்கையை விமர்சிப்பதும் பொதுவில் அதை ஆதரிப்பதும் எனது வழக்கம் அல்ல.
மார்க்சியம் என்பதாக மார்க்சுக்குப் பின்னால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு நோக்கு தத்துவார்த்த அளவிலும் அரசியல் நடைமுறை என்ற அளவிலும் தோல்வியைத் தழுவியது, அதுகுறித்த எனது விமர்சன நோக்கு எதையும் எங்கும் கைவிடவோ மாற்றிச் சொல்லவோ இல்லை. பல கட்டுரைகளில் அது குறித்து எழுதியுமிருக்கிறேன்; அவை எனது பக்கத்தில் வெளிப்படையாகவே இருக்கவும் செய்கின்றன.
ஆனால், காரல் மார்க்சின் முதலீட்டியம் குறித்த எழுத்துக்கள் பொய்த்துப் போய்விடவில்லை என்பதையும் உறுதியாக நம்புகிறேன். கார்ல் மார்க்ஸ் எழுதிய பொருளாதார எழுத்துக்களையும் தாண்டி நீண்ட மார்க்சியப் பாரம்பரியத்தில் வந்த பல பொருளாதார அறிஞர்களுடைய எழுத்துக்கள் மீதும் எனக்கு நிறைய மரியாதைகளும் ஏற்பும் உண்டு.
இரண்டும் வேறு வேறு விஷயங்கள்.
அவ்வளவே.
மீண்டும் ஒரு முறை தனிப்பட்ட ரீதியான வசைக்காகவும், பிரச்சினையை திசைதிருப்பும் வகையிலும் எழுதியதற்காகவும் ஜமாலன், அதியமான் இருவரிடமும் மன்னிப்பைக் கோருகிறேன்.
நன்றிகள்
வளர் ...
நண்பர்கள் அதியமான் மற்றும் வளருக்கு...
எதற்கு மன்னிப்பெல்லாம். இதெல்லாம் பதிவுலகில் சகஜமப்பா? என்று போக வேண்டியதுதான்.
எதற்கும் அடுத்தமுறை பாருக்கு போகும்போது நமக்கும் தகவல் கொடுங்கோ. தீர்ப்ப அங்க சொல்லிக்கலாம். :)
சரியான தீர்ப்பு வேனும்னா நாட்டாமை, சின்னக்கவுண்டரைக் கூப்பிடலாம்... ))))
நன்றி
ஜமாலன்.
நண்பர் வளர்,
மன்னிப்பெல்லாம் தேவையில்லை. நான் உடனே மறந்துவிட்டேன்.
////ஆனால், காரல் மார்க்சின் முதலீட்டியம் குறித்த எழுத்துக்கள் பொய்த்துப் போய்விடவில்லை என்பதையும் உறுதியாக நம்புகிறேன்////
No mate. pls try the excellent book ; 'The worldly philosophers'
http://en.wikipedia.org/wiki/Worldly_Philosophers
Marx predicted the evenutal doom of capiltalism in his magnum opus 'Das Capital' ; that the surplus value will be totally sucked and exhausted finally leading to the eventual collapse of capitalism. but the opposite happened. The notion of surplus value that lies at the root of marxisim is being refuted as 'unscientific' ; the term 'value' is still tricky to define and explain.
more later...
anbudan
Athiyaman
k.r.அதியமான் said...
//நண்பர் வளர்,
மன்னிப்பெல்லாம் தேவையில்லை. நான் உடனே மறந்துவிட்டேன். //
இந்த பகுதிக்காகவே இதனை வெளியிட்டேன். திரும்பவும் நீங்கள் மார்கிசயம் பற்றிய உரையாடலைத் துவக்குகிறீர்கள். அதனை வளரின் பதிவிலோ அல்லது உங்கள் பதிவிலோ முறையான உரையாடலாக நடததலாமே.
//No mate. pls try the excellent book ; 'The worldly philosophers'
http://en.wikipedia.org/wiki/Worldly_Philosophers//
விக்கிப்பீடியா என்பது “கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியம்“ என்பதால் அதனை ஒரு ஆதாரமாக நாமே சுயமாக சரிபார்த்த பிறகே வெளியிடமுடியும். விக்கிப்பிடியா ஒரு ஆய்விற்கான சான்றாக கொள்ளப்படுவதில்லை. அது ஒரு ஆரம்பநிலை அறிமுகத்தையும் அதை ஒட்டி மேலும் நாம் தேடிச்செல்வதற்கானதாகவும் வழிவகைகளையுமே தரக்கூடியது. வளர் குறிப்பிடுவது பல சிந்தனையாளர்கள் மார்க்சின் பங்களிப்பு பற்றி எழதப்பட்ட நூல்களை.
நன்றி.
நண்பர் ஜமாலன்,
நண்பர் ஸ்ரீதர் பெட்ரொ டாலர் பற்றி விளக்கியுள்ளார்.
The exporting nations of the world to USA has a vested interest in keeping the usd strong. and China and other Asian central banks still retain the bulk of their foreign exchanges in low interest yielding US t-bills. and OPEC too does the same. the need is mutual.
as US is the largest and most consuming economy of the world as on date. it may change.
and reasons for the foolish invasion of iraq by US is complex and varied. first of all it is decision by a bunch of indivduals lead by g.Bush who seemed to hell bent in finishing the old agenda in finsihing off saddam whom they did not trust fully.
pls look at the hypothetical scenerio if in the US presidential elections of 2000. Al Gore had won. Actually his lose was techincal by a mere 1000 votes or so ; actually he had won majority votes. If Al Gore and Democrats had won, certainly iraq invasion would not have occured. indivduals do shape history, contrary to Marxist beliefs...
And yes, US had a vested interest in 'securing' its oil supplies ; usually they do it indirectly by trying to install a 'freindly' govt in the exporting nations. but to blame iraq invasion on Saddam's call for switching to Euro from dollar (to opEC) is not viable.
OpeC will not listen to him. and OPEC has a vested interest in maintaining status quo. more complex scene...
more later.
(sorry for english, as i find it fastest in typing english)
an old joke :
Motto on US dollar note :
"IN GOD WE TRUST" (rest is strictly cash) !! :)))
இந்த அருமையான 'உட்பொருளை' (அதாவது, கடன் அன்பை முறிக்கும்)அமெரிக்கர்கள் மறந்து, கடந்த 40 ஆண்டு காலமாக கடன் அதிகம் வாங்கி, சேமிக்கும் பழக்த்தை துறந்து, கட்டுபாடிலாமல் பணவிசியங்களில் இருந்த்தால் தான் இன்று இந்த அவலம்.
Americans lost their old values of prudence, thrift (savings) and living within means, while American Banks started to lead without any prudent or rational basis. hence the present cirisis.
But still it is sign of inherent long term strength of the dollar and US economy, that USD value is still stable and actually rupee gets weaker against dollar now !!
But the trend may change.
the plain truth is no one knows for sure what is going to happen in the immediate future..
US invade IRaq not because Saddam called for change to Euro. OPEC will not listen to him or anyone else that easily. They have a vested interest in keeping dollar strong and secure. And Asian central banks too keep most of their dollar surplus in US T-bills.
Iraq invasion would not have occured if Al Gore had won the 2000US elections. a few thousand votes changed fate / history..
நண்பர்களுக்கு..
ஆங்கிலத்தில் வரும் எந்த பின்னோட்டங்களும் இனி அனுமதிக்கப்படமாட்டது என்பதை வருத்தத்துடன் சொல்லிக் கொள்கிறேன்.
நன்றி.
நிறைய வியத்தகு, பயத்தகு தகவல்களை அளித்திருக்கிறீர்கள்.
அமெரிக்கா பொருளாதாரத்தை சரி செய்ய இப்போதைக்கு அவர்களிடம் இருக்கும் ஒரே ஆயுதம்
ஆயுத உற்பத்தியைப் பெருக்குவதுதான். சும்மா பெருக்கினால் யாரும் வாங்கமாட்டாங்க, வழக்கப்படி அண்டை நாடுகளுக்குள் கோள் மூட்டும் வேலைகள் ஆரம்பம் ஆகிடும்.
:(
கோவி.கண்ணன் said...
வாங்க கோவியாரே.
//நிறைய வியத்தகு, பயத்தகு தகவல்களை அளித்திருக்கிறீர்கள்.//
அது நான் அளித்தது அல்ல. அதை எழதிய மாயா மற்றும் புதிய கலாச்சாரத்திற்கே சேரும்.
//அமெரிக்கா பொருளாதாரத்தை சரி செய்ய இப்போதைக்கு அவர்களிடம் இருக்கும் ஒரே ஆயுதம்
ஆயுத உற்பத்தியைப் பெருக்குவதுதான். சும்மா பெருக்கினால் யாரும் வாங்கமாட்டாங்க, வழக்கப்படி அண்டை நாடுகளுக்குள் கோள் மூட்டும் வேலைகள் ஆரம்பம் ஆகிடும்.
:(//
ஆம். அதைதானே அவர்கள் செய்து வருகிறார்கள்.
நன்றி
இந்த கடும் நெருக்கடிக்கான அடிப்படை காரணிகளை மிக மிக எளிமையாக, அழகாக, கோர்வையாக விளக்குகிறார் சுவாமினாதன் (நான் படித்தவரையில் இவரை விட தெளிவாக, அருமையாக, சுருக்கமாக யாரும் எழுதவில்லை) :
பொருளாதார வீழ்ச்சி யாரால் ?
Who murdered the financial system?
by Swaminathan S. Anklesaria Aiyar
http://www.swaminomics.org/articles/20081022.htm
Dated: October 22, 2008
நண்பர் ஜமாலன்,
காலின் கிளார்க் அவர்களின் கருத்துக்களுக்கு மாற்று இதோ :
http://www.atimes.com/atimes/Middle_East/HC10Ak01.html
http://www.econbrowser.com/archives/2006/01/strange_ideas_a.html
http://www.atimes.com/atimes/Middle_East/HA21Ak01.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Petrodollar_warfare#Critical_views
ஒரு சில அமெரிக்க குழுக்கள் அவ்வாறு சதி செய்ய முனையும்தான். ஆனால் 2000
தேர்தலில் சொற்ப வாக்குகளில் அல் கோர் (டெமொக்ரட் கட்சி) தோற்க்காமல்
வென்றிருந்தால், கண்டிப்பாக ஈராக் மீது படை எடுத்திறுக்கமாட்டார்கள்..
so ?
best among all :
http://web.nps.navy.mil/~relooney/Rel_MEJ_S04.pdf
கருத்துரையிடுக