கருந்துளையாகும் நட்சத்திரம் - சுயதம்பட்டம்

'உண்ண உண்ண தெவிட்டாது அம்மே! உயிரெனும் முலையினில் உணர்வெனும் பால்' என்றான் பாரதி. வாசிப்பையும் எழுத்தையும் இப்படித்தான் கூறமுடியும். உண்ண உண்ண தெவிட்டாதது மட்டுமல்ல, இப் படிமம் முன்வைககும் உயிருடன் முட்டி உணர்வை அறியும் ஒரு நிகழ்வும்தான் எழுத்து. இவ்வரிகள் வார்த்தைகளை தாண்டி தரும் உணர்வுகள்தான் இலக்கியமும் எழுத்தும். இதனை பதிவுலகில் எழுத வந்தபின்.. அனைவரும் உணர்ந்திருப்பார்கள்.

பதிவுலகில் ஒரு மேடை என்பதால் தமிழ்மண நட்சத்திரம் ஒரு வாய்ப்பு. வாசிப்பாளரை விரிவுபடுத்துவதுடன், பல அறிமுகங்களையும் உருவாக்கும். எழுத்து சிறுவயது முதல் ஒரு தீவிர ஆர்வமாக இருப்பதால்.. இவ்வாய்ப்பு மகிழ்ச்சியான ஒன்றுதான். இந்த 3-மாதங்களில்.. குறிப்பான சில நண்பர்கள் அறிமுகம். எனது எழுத்துக்களை காலக்குறியில் படித்த சில வாசகர்கள், எனது நூலைப்படித்த சில வாசகர்கள் என சிலரை இதன் மூலம் அறிய முடிந்தது. இவர்களை நான் தேடி அடைவது அத்துனை சாதாரணமான காரியம் இல்லை. அதற்கு முதலில் பதிவுலகிற்கு நன்றியைக கூறிக்கொள்கிறேன்.

பதிவில் எழுத வந்தபின், இது ஒரு ஆறாவது திணைதான் என்பதை அனுபவபூர்வமாக உணர்ந்தேன். இத்திணைக்கென விசேடமான முதல், கரு, உரிப்பொருள்களும், சிறு மற்றம் பெரும் பொழுதுகளும் இருப்பதை உணர முடிந்தது. தமிழ்ச்சமூகம் உலகம் என்கிற பெருவெளியில் இருந்து இந்த வலைப்பதிவின்வழியாக ஒரு நுண்மின்னியல் வெளிக்குள் அலையும் ஒரு தனி இனமாக மாறிக் கொண்டிருப்பதை உணர முடிந்தது. இந்த இனத்தில் ஒருவனாக என்னை அடையாளப்டுத்திக் கொள்வதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். இங்கு வந்தபின் படிப்பது என்பதை இது தீவிரப்படுத்தியருப்பதுடன், இது படிப்பதையெல்லாம் எப்படி எழுத்தாக மாற்றுவது என்கிற தொழில்முறை சிந்தனைபோன்ற ஒரு எழுத்து தொழிற்சாலையாக நம்மை மாற்றிவிடுகிறது. மனிதன் தன் மையமிழந்த சமூகத்தில் வாழ்வதற்கான ஒரு வெளியாக அல்லது நாடோடிகளின் வெளியாக (nomadic space) இப்பதிவுலகம் இருப்பது, அதிகாரத்திலிருந்து விலகிய ஒரு பரவசத்தை (joyousness என்கிற ஒன்று) தருவதாக உள்ளது.

பதிவுலக எழுத்துக்களை எல்லோரும் நாட்குறிப்புபோலத்தான் துவங்குகிறர்கள். நாளடைவில், அவர்களை அறியாமல் பதிவுலகிற்கும் எழுத்திற்கும் அடிமையாதல் என்பது நிகழ்கிறது. ஒருகட்டத்தில் அவர்களது எழுத்து நாட்குறிப்பிலிருந்து நகர்ந்து பொதுக்குறிப்புகளாக மாறி... பின் அது சமூக அக்கறைக் கொண்ட எழுத்தாக மாகிறது. பிறகு எழுத்தின் ஜனநாயகப் பண்பை புரிந்துகொள்ளும் நிலைக்கு ஆளாகுகிறார்கள். இது பதிவுகளின் ஒரு முக்கிய விளைவாகும். ஒரு சில பிரச்சனைகள் வம்படிக்ள இருந்தாலும், விவாதத்தின் சகிப்புத் தன்மையையும், பொறுமையையும், தான் மட்டுமே அதிகம் தெரிந்த அறிவாளி என்கிற மாயையும் இது உடைத்திருக்கிறது. இது ஒரு மாற்ற ஊடகமாக மாறிவிட்டிருக்கிறது. வெகுஜன ஊடகங்களை சென்றடைவதற்கான ஒரு வழியாக மாறிக் கொண்டிருப்பதை வரவேற்பதா? நிராகரிப்பதா? என்று புரியவி்ல்லை.

சிறுபத்திரிக்கையிலிருந்து வந்தவன் என்பதால், முதலில் பதிவுகளில் எழுதுவதில் நிறைய தடுமாற்றம் இருந்தது. காரணம், தமிழ் சிறுபத்திரிக்கை எழுத்து என்பது சில தனிச்சிறப்பாக குணாதிசயங்களைக் கொண்டு எழுதப்படுவது. அதாவது, எழுத்து, பேச்சு அல்லது பொதுவாக மொழி என்பது தொல்காப்பியம் முன்வைக்கும் ஒரு கூற்றுதான். கூற்று என்பது சொல்பவன் கேட்பவன் இருவருக்கிடையி்ல் நிகழ்கிறது. அதாவது, இரு தன்னிலைகளுக்கு (subjects) இடையிலான ஒரு நிகழ்வு. இக்கூற்றின் மூலம் ஒரு தன்னிலை மற்றொரு தன்னிலைக்குள் ஊடுறுவிச் செல்கிறது. இதையே மொழிதல் (dialogues) என்கிறார்கள்.

எளிமையாகச் சொன்னால், கேட்பவன் பற்றிய அல்லது வாசகன் பற்றிய முன் அனுமானத்தை கொண்டே எழுத்து அமைகிறது. சிறுபத்திரிக்கை என்பது ஒரு சிறிய வட்டம். அதில் வாசகன் என்பவன் பிறிதொரு சக எழுத்தாளன் என்பதால், எழுதுபவன் தனது எழுத்தினை பிறருக்கு புரியவைத்தல் என்கிற பெரும்பாரத்தை சுமப்பதில்லை. ஏனென்றால் இங்கே எழுதுபவனும், வாசிப்பவனும் ஒரே அலைவரிசைக்குள் இருப்பதான ஒரு ஒத்ததிர்வு இருக்கிறது. ஆணால், பதிவுலகம் பலதரப்பட்ட அலைவரிசைகளைக் கொண்டது. இங்கே சமிக்ஞைகளை வெளிப்படுத்துவதற்கு முன்பு, அதன் அலைவரிசையின் ஏற்ற இறக்கங்கள் பற்றிய புரிதல் அவசியப்படுகிறது. ஒத்ததிராத அலைவரிசை புரியாமையை உருவாக்கும். இந்த சிக்கலிலிருந்து இன்னும் விடுபடாத எழுத்தியக்கமாக எனது எழுத்துக்கள் இருப்பதால், நான் பழகவேண்டிய எழுத்துநடை பதிவுலகில் அதிகமாகவே இருக்கிறது.

ஆகவே, இந்த ஒருவாரம் இம்மேடையில் நான் என்ன வாசிக்கப்போகிறேன் என்பது குறித்து ஏகதேசமாக ஒரு கருத்திற்கு வரமுடியாததால், இது ஒரு ஜீகல்-பந்திபோலத்தான், இசை ஞானிகள் இதனை பெரிய வார்த்தையாக கருதினால், கதம்பமாக எல்லாம் கலந்ததாக இருக்கும் எனத் தோன்றுகிறது. எனவே, புரிந்தவர்களுக்கும், புரியமுயல்பவர்களுக்கும், புரியாதவர்களுக்கும், எதிர்கருத்துடன் சண்டையிட வருபவர்களுக்கும், எனது தவறான கருத்துக்களை சுட்டிக்காட்டி கடைத்தேற்ற முனைபவர்களுக்கும், வாழக்கையை நகைச்சுவையாக நையாண்டியாக எடுத்துக்கொள்ளும் பதிவுலக பெரும்பாண்மையான கும்மி நண்பர்களுக்கும், மொக்கையோ, சக்கையோ என எழுதுவதில் ஆர்வம்கொண்டு எழுதும் அனைத்து நண்பர்களுக்கும் எனது நன்றியை தெரிவித்து ஆரம்பம் செய்கிறேன்.

பதிவுலக கலைச்சொற்களில் எனக்கு புரியாத சில சொற்களுக்கு பதிவுலக அனுபவசாலிகள் தெரியப்படுத்தி உதவினால் நன்றிக்குரியவர்களாவீர்கள்.

1. டிஸ்கி 2. மொக்கை பதிவு 3. சூடான இடுகைகள் 4. உள்குத்து 5. அ.மு.க. (கழகத்தின் manifesto) 6. ப.பா.ச. (சங்கத்தின் manifesto)
தற்சமயம் நினைவில் உள்ளவை இவைதான்...

அப்புறம் தலைப்புக்கு வருவொம். எல்லாம் நட்சத்திரமும் ஒரு நாளைக்கு எரிந்து சாம்பலாகும் கருந்துளைதான் என்கிற 19-வது சித்தரின் பாடல் வரியிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது. நட்சத்திர தலைப்பாக இருக்கட்டுமே என்றுதான்.. ஹி...ஹி...

உஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... இப்பவே கண்ண கட்டுதே.

-அன்புடன்
ஜமாலன்.