ஈழப்போரும் அமைதியின்மையும்

"முரண்கள் பற்றிய ஒரு ஆரம்பமாக இருக்க கூடிய பதிவு।குறிப்பிட்ட ஒரு காலகட்டத்தின் முதன்மை முரணை அடையாளங் கண்டு அதன் அடிப்படையில் நிறுவனப்படும் அமைப்புக்களே, மக்களின் ஆதரவைப் பெற்று ஒரு போராட்டத்தை நடாத்தக்கூடிய வல்லமையைப் பெறுகின்றன.வெற்றுக் கோசங்களின் அடிப்படையில் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் வெவ்வேறு சூழலில் எழுந்த போராட்டங்களைப் பிரதியிடும் எவருமே வரலாற்றை எழுதப் போவதில்லை.ஈழப் போராட்டத்தில் இது நிதர்சனமாகத் தெரியும் உண்மை. " - அற்புதன் எழுதிய பின்னோட்டம்.

அற்புதனுக்கு... உங்கள் கருத்துக்கள் நிதர்சனமான உண்மைதான். ஈழப்போராட்டம் அதன் உபவிளைவாக நிகழும் அவலங்களும், நெஞ்சைப்பதறச் செய்பவை. நினைத்துப் பார்க்கிறேன், ஈழப்போராட்டத்திற்காக எனது கல்லூரி நாட்களின் பல போராட்ட வடிவங்களில் ஈடுபட்டுள்ளேன். அக்கதைகளே தனிக் கட்டுரையாக எழுதப்பட வேண்டியவை. ஈழப்போர்தான் என்னை ஒரு அரசியல்ரீதியாக சிந்திக்கவும் செயல்படவும் தூண்டியது.
தமிழகத்தின் ஒரு சிற்றூரைச் செர்ந்தவன் நான்। முதன்முதலாக உள்ளுர் மக்களைத்திரட்டி ஜெயவர்த்தனே கொடும்பாவி எரிப்பில் துவங்கியது எனது போராட்டம். எங்களுரூக்கு அருகில் ஏற்படுத்தபப்பட்டிருந்த இ.பி.ஆர்.எல்.எஃப்-அமைப்பிற்கு பொருளதவிகள் செய்தல், போன்றவற்றின் வழியாக வளர்ந்தது. பிறகு அரசியல் தெளிவடைந்ததாக எண்ணிக்கொண்ட காலங்களில் எங்கள் ஊரில் ஒரு சர்வகட்சி கருத்தரங்கம் ஏற்பாடு செய்தோம். அதில் ஒரு சிறு நாடகம் ஈழப்போரின் முதுகில் குத்திய ராஜிவ் காந்தியாக நானே நடித்தும் இருக்கிறேன். ராஜிவ் காந்தி திருவையாறு இசைக்கல்லூரி திறப்பு விழாவிற்கு வந்தபோது முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கையாக பதிணைந்து -நாட்கள் திருச்சி மத்திய சிறையில் அடைக்கப்பட்டேன். (அனாதைகளின் வன்முறையை ரொமாணடிஸைஸ் ரஜனி படங்களைப்போல॥ இது சிறைச்சென்றதை ரொமாண்டிஸைஸ் செய்யும் நோக்கில் சொல்லப்படவில்லை.)

ஈழப்போரை ஆதரித்து ஒரு மாணவர் முண்ணனியை சென்னையில் தி।க. மற்றும் பொதுவுடமைக்கட்சிகளை இணைத்து உருவாக்கினோம். அதற்கு வழிகாட்டியது மாவோவின் இக்கோட்பாடுதான். பத்தாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட மாணவர்களை திரட்டி ஒரு ஊர்வலமும் நடத்தினோம். அப்பொழுது இதனை செண்ணையில் நான் முழுநேரப்பணியாகவே வீட்டைவிட்டு வெளியேறி செய்து கொண்டிருந்தேன். லெணிணும் மாவோவுமே ஆதர்சம். நாற்பதற்கும் மேற்பட்ட பொதுக் கூட்டங்களில் ஈழப்போருக்கு ஆதரவாக பேசியிருக்கிறேன்.

கண்களில் புரட்சிப்பற்றிய கனவுகள் வழிய... புரட்சி அது ஒன்றே மந்திரச் சொல்... இழப்பதற்கு ஏதுமில்லை அடிமை விலங்குகளைத்தவிர பெறுவதற்கோ ஒரு பொன்னான உலகம் இருக்கிறது... என்று எனக்குள் ஒலித்துக் கொண்டிருந்த மந்திர வாசகம் அது... அது ஒரு உன்னதமான நாட்கள்தான்... பதிணைந்து ஆண்டுகளக்குமேல் ஓடிவிட்டது। நமது சகோதரத் தமிழர்களின் அவலம் ஒயவில்லை... தின வாழ்வு என்கிற மலம் கழிக்கும் பணியைத்தவிர வேறு ஒன்றம் அறியேன் பராபரமே என்று ஓடுகிறது எனக்கும் வாழ்க்கை. வாழ்க்கைச் சூழல் அடித்த சூறாவளி... கணிப்பொறியில் ஓடகிறது காலம் இன்று.

ஈழப்போர் இந்திய புரட்சிகர இயக்கங்களுக்கான ஒரு புத்துணர்வையும் பல கோட்பாட்டு விளக்கங்களையும் ஏற்படுத்திக் கொடுத்தது என்றால் மிகையாகாது। தேசிய இனக்கோட்பாடுபற்றி மார்க்சியர்களை மீழ்படிப்பிற்கு உட்படுத்தியது. பிரிந்து போகும் தன்னாட்சி உரிமை என்கிற லெனினியக் கோட்பாடே அப்பொழுதான் தூசி தட்டி எடுத்துப் புரட்டப்பட்டது. இவற்றை திரும்பவும் நினைத்துப் பார்க்கும்போது எல்லாம் "பொய்யாய் பழுங்கதையாய் மெல்லப் போய்விட்டது". ஈழம் ஒருநாள் மலரும் என்கிற நம்பிக்கை மட்டும் ஆழமாக ஒரு உள்ளுணர்வாக எஞ்சியிருக்கிறது... எல்லா யதார்தங்களையும் கடந்து.....

இன்னுமொரு நினைவுக் குறிப்பு... கோவிந்தன் எழுதிய புதியதோர் உலகம் செய்வோம் நாவலிற்கு முதன்முதலில் தோழர் ஒருவர் நடத்திய "நீண்ட பயணம்" இதழில் 85-ல் என நினைக்கிறேன் அறிமுக உரை ஒன்ற எழுதினேன்। அந்த நாவல் தற்சமயம் மீழ்பதிப்பாக வந்துள்ளது। கைவசம் என்னிடம் இல்லை. அதனை பெறுவதற்கும் இங்க வாயப்பில்லை. அந்நாவல் ஈழப்போராட்டம் குறித்து பலவற்றை முன்அனுமானிக்கிறது என்றே நினைக்கிறேன். வாய்ப்பிருந்தால் அந்நாவல் குறித்த ஒரு அறிமுகஉரை தோழர்கள் யாரேனும் எழுதலாம். எனது அறிமுக உரை இதழ் என்னிடம் இல்லை. கிடைப்பின் அதனை நான் பதிவில் இடுவேன். நினைவுபாதையில் பின்னோட்டத்தின் மூலம் பின்னோட்டம் போடவைத்த அற்புதனுக்கு நன்றி.